Για να δούμε τι θα δούμε...

Γράφω σήμερα τις σκέψεις μου κάτω, με αφορμή το κλείσιμο των 19 χρόνων από την ίδρυση του πολυαγαπημένου μας συλλόγου, της ΑΕΚ.

Η γενέθλιος ημέρα της ομάδας μας, χρίζει ιδιαίτερης σημασίας, καθώς εκτός από την συμβολική έννοια της διαιώνισης του συλλόγου, μας υπενθυμίζει τον λόγο που η ΑΕΚ γεννήθηκε ως παρακαταθήκη δύο επιτυχημένων ομάδων - του Πεζοπορικού και της ΈΠΑ. Αναμφισβήτητα, οι άνθρωποι οι οποίοι προέβησαν στο εγχείρημα της ενοποίησης, το έπραξαν με πυξίδα το πρωταγωνιστικό τους όραμα για την ομάδα. Με πάθος, ζήλο, μεράκι και προπάντων αγάπη για την πόλη του Κίμωνα, δημιούργησαν την ΑΕΚ, με την ελπίδα πως θα χαράξει την δική της, θριαμβευτική ιστορία στο στερέωμα του Κυπριακού Ποδοσφαίρου. Όλοι εμείς, μικροί και μεγάλοι που υποστηρίζουμε το σύλλογο, νιώθουμε περήφανοι ως πρεσβευτές και υποστηρικτές της ΑΕΚ. 

Πιο κάτω, θα εκφράσω τα συναισθήματά μου για τις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό, θεωρώντας πως πρεσβεύω την γνώμη των πλείστων οπαδών της ομάδας.

Ας κάνουμε αρχή, με την χρονιά που μας πέρασε. Η ομάδα έχασε την χρονιά και άφησε ανεκπλήρωτους τους στόχους της. Δεν μπόρεσε να κάνει το μπάσιμο στο ´´finish line´´ και ως αποτέλεσμα αυτού, επήλθε η αγωνιστική κατρακύλα μένοντας με άδεια χέρια. Ομολογουμένως αυτή η κατάληξη, πίκρανε της καρδιές μας, αφού η ομάδα είχε Φοβερή απόδοση κατά διαστήματα και άξιζε δικαιωματικά την επίτευξη των στόχων της.

Επόμενο πλήγμα, η μυστήρια απώλεια του Βen Shimon. Ο Ισραηλινός αποχώρησε από την ομάδα, ενώ είχε συμβόλαιο για ακόμη ένα χρόνο, χωρίς να γίνονται γνωστοί οι όροι τις συμφωνίας. Απορίας άξιον αν η ΑΕΚ αποζημιώθηκε οικονομικά. Τον ευχαριστούμε, ήταν ίσως ο καλύτερος στα 19 χρόνια ζωής της ΑΕΚ, όμως η απουσία του στα 2 τελευταία παιχνίδια ήταν καθοριστική.

Φτάνουμε τώρα στις πιο πρόσφατες των περιπτώσεων. Η αρπαγή της Περσεφόνης - Jason - από την Ανόρθωση. Ήταν ένα πολύ βαθύ πλήγμα στον εγωισμό των φιλάθλων, ειδικότερα με τον εξαιρετικά παράδοξο τρόπο που επήλθε. Ένας παίχτης που αγαπήθηκε πολύ, την έκανε, για μια ομάδα 4 χιλιόμετρα πιο δίπλα, η οποία παραδοσιακά δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με την ΑΕΚ. Ο αναιδής Jason -σύμφωνα με τη διοίκηση- αθέτησε τον λόγο του για μετάβαση στην Αγγλία, προδίδοντας έτσι τον κόσμο που πίστεψε και στάθηκε δίπλα του και την διοίκηση που του έδωσε ψωμί και ευκαιρίες. Ας μην παραμερίζουμε βέβαια τον υποχθόνιο και αντιεπαγγελματικό τρόπο που αποκτήθηκε, παρ´όλο που η διοίκηση επέδειξε αφέλεια μικρού παιδιού. Ουδείς αναντικατάστατος, ας πάρουμε ένα καλό μάθημα για τους ποδοσφαιριστές που στελεχώνουν την ομάδα. Θεοποίηση και υπέρμετρη λατρεία δεν αρμόζει σε παίχτες που στο κάτω κάτω είναι επαγγελματίες μισθοφόροι. 

Αλλάζουμε θέμα, γενικεύοντας μια κοινή παρατήρηση όλων μας. Η ομάδα μας απουσιάζει από το παζάρι της δυναμικής αγοράς ποδοσφαιριστών φέτος. Οι καιροί δύσκολοι, και κατανοητές οι οικονομικές δυσκολίες, όμως στα μάτια ενός απλού οπαδού, σαν εμένα, αυτό ισοδυναμεί με έλλειψη φιλοδοξιών. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω το υπάρχων ρόστερ, απλά το γεγονός ότι οι παραδοσιακές δυνάμεις στελεχώνονται με αξιόλογους ποδοσφαιριστές, μου τρέφει διάφορες ανησυχίες για την ανταγωνιστικότητα της ομάδας. Θέλω να επαναλάβω πως δεν θέλω να υποτιμήσω την ομάδα, και αυτή μου η σκέψη είναι απότοκος της ανησυχίας που νιώθω για την ομάδα, μιας και δεν έχουμε λάβει δείγματα γραφής προς το παρών. Εύχομαι αυτή η ανησυχία μου να μετουσιωθεί σε έκπληξη και θαυμασμό για την απόδοση και τον χαρακτήρα της ομάδας μας!

Σε μια φρεσκότερη εξέλιξη, θέλω να εκφράσω την απορία για την καθαίρεση του Γιώργου Πετρή, εκπρόσωπου τύπου της ομάδας. Ένας εκπρόσωπος τύπου, που ΔΕΝ μάσαγε τα λόγια του, τα έλεγε όλα έξω από τα δόντια, στήριξε και ήταν αρωγός στις προσπάθειες της ομάδας, ήταν κοντά στους φίλους και διακρινόταν για το δημοσιογραφικό του θράσος. Κρίμα πραγματικά καθώς υπήρξε ένας Ε.Τ ο οποίος λίγο πολύ εξέφραζε τις απόψεις όλων εμάς των ΑΕΚτζήδων.

Τον τελευταίο καιρό διακρίνω αναβρασμό και ανησυχία στους συναγωνιστές ΑΕΚτζήδες. Αυτό διαπιστώνεται μέσω συζητήσεων που έχουμε με άλλους φίλους ΑΕΚτζήδες, συζητήσεις στο blog και γενικότερα στις προσωπικές αναλύσεις κάθε ´´προπονητή της καρέκλας´´. Το γεγονός πως η διοίκηση με δυσκολία πείθει τον κόσμο για τους στόχους και φιλοδοξίες της ομάδας, τα απανωτά χτυπήματα που δεχόμαστε αλλά και το ήδη πεσμένο ηθικό των φιλάθλων εγείρει διάφορα ερωτήματα και μία φυσική ανακατωσούρα η οποία δημιουργείται από περιέργεια για το τι μέλλει γενέσθαι στον σύλλογο.

Πολλοί φίλοι θέλησαν να ξαποστείλουν την ομάδα πριν καλά καλά ξεκινήσει η πρώτη προπόνηση. Με αυτούς θα διαφωνήσω, αφού η ομάδα καλά καλά δεν έχει ξεκινήσει καν την προετοιμασία της. Ο πρόωρος καταδικασμός της ομάδας δεν ωφελεί σε τίποτα και δεν επιβεβαιώνει την εικόνα του φιλόδοξου ΑΕΚτζη. Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε, πως πρώτο μέλημα είναι η επιβίωση του συλλόγου και ύστερα οι επιτυχίες. Η ΑΕΚ δεν δημιουργήθηκε για να γεμίζει απλά τον τόπο, αλλά για να είναι πάντα παρούσα σε επιτυχίες. Δυστυχώς όμως οι δύσκολοι οικονομικά καιροί, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για κατασπατάλες, και γι´αυτό θα συνιστούσα υπομονή και κατανόηση. Μόνη μας απαίτηση είναι περισσότερη διαφάνεια για τις ενέργειες και στόχους, αλλά και η υπόσχεση πως η δουλειά που γίνεται, γίνεται προς όφελος της ΑΕΚ έτσι ώστε ΠΑΝΤΑ η ομάδα μας να είναι πρωταγωνιστής. Άλλωστε γι´αυτό γεννήθηκε!

Υποστηρίζουμε την πιο τίμια, καθαρή και όμορφη ομάδα στην Κύπρο. Πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι και να φουσκώνουμε τα στήθια μας υπερηφανευόμενοι για το γεγονός αυτό. Όλοι μας ανησυχούμε με τα τεκτενόμενα και ελπίζουμε το καλύτερο για την ομάδα. Ας αποδείξουμε έμπρακτα την υποστήριξη μας στην ομάδα της καρδιάς μας και στο γήπεδο. Ας δείξουμε αισιοδοξία για την ομάδα μας και πίστη στο έργο των ποδοσφαιριστών και της διοίκησης.

Η ομάδα μας χρειάζεται. Ας σταθούμε δίπλα της παραμερίζοντας τις αμφιβολίες μας και εκφράζοντας την αγάπη που νιώθουμε γι´αυτήν προσβλέποντας σε καλύτερες μέρες. Ας ελπίσουμε πως... κάτι καλό μαγειρεύεται τελικά στην Πολωνία!

*Γράφει ο Θεόδωρος Φωτεινός