Foreplay...Απόλλων - Α.Ε.Κ.

Τελευταίο παιχνίδι για το 2012 και η ομάδα μας μαζί με τους οπαδούς της (θέλω να πιστεύω) ταξιδεύουν στο Τσίρειο για μια χριστουγεννιάτικη αναμέτρηση με τον Απόλλωνα του Νίκκι Παπαβασιλείου.  Η λεμεσιανή ομάδα προέρχεται από την απρόσμενη ισοπαλία με τον Εθνικό συνεπώς η ψυχολογία της δεν είναι και η καλύτερη δυνατή.  Πέραν αυτού, υπάρχουν σημαντικές απουσίες για τους γαλάζιους με τους Λόπεζ και Μαρκόφσκι να μένουν εκτός.  Στον πρώτο γύρο είχαμε την τύχη να αντιμετωπίσουμε τον Απόλλωνα εντός έδρας, με μέτριο προπονητή και αφορμάριστο αφού ήταν μόλις η δεύτερη αγωνιστική, έτσι επικρατήσαμε σχετικά άνετα αν και κινδυνέψαμε αρκετά. (π.χ. δοκάρι Γκαρσία) Τρεις μήνες αργότερα οι γαλάζιοι της Λεμεσού παρουσιάζονται ανεβασμένοι μετρώντας 6 συνεχόμενα παιχνίδια αήττητοι.  Συνεπώς, το έργο της ΑΕΚ γίνεται ακόμα πιο δύσκολο...

Τα + του αντιπάλου

Η ομάδα μας προέρχεται από ένα σχεδόν αλάνθαστο ενενηντάλεπτο και μια πολύ καλή εμφάνιση με την Αλκή όπου πέρασε άνετα με 2-0 με δύο θεαματικά γκολ από Ντα Σίλβα και Κούλλη αντίστοιχα.  Παρόλ' αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δύο εβδομάδες προηγουμένως είδαμε τη χειρότερη φετινή ΑΕΚ να χάνει εντός έδρας από τη Δόξα με 1-2 και ενώ είχε προηγηθεί στο παιχνίδι.  Το παιχνίδι αυτό χάθηκε αφενός γιατί έλειπε ο Φαν Ντάικ ο οποίος δεν αντικαταστάθηκε σωστά από τον R.B.S. και αφεταίρου γιατί αντιμετωπίσαμε μια ομάδα με καλύτερη φυσική κατάσταση από εμάς.  Έτρεχαν για 90λεπτά αδιάκοπα με συνεχές πρέσσιγκ και είχαν δυνατές επελάσεις από τα φτερά.  Ο λόγος που κάνω αναφορά στην ομάδα της Δόξας είναι γιατί τα τελευταία δύο σημεία είναι τα δυνατά σημεία και του Απόλλωνα.  Είναι ίσως η ομάδα με την καλύτερη φυσική κατάσταση στο πρωτάθλημα και έχουν άκρα που θα μπορούσαν άνετα να αγωνίζονται στα 100 μέτρα του στίβου.

Ο ρόλος του R.B.S.

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή λοιπόν στην αναχαίτιση των ρηγμάτων που μπορεί να δημιουργήσουν οι μεσοεπιθετικοί του Απόλλωνα και θεωρώ πως ο προπονητής μας το γνωρίζει αυτό και θα προετοιμαστεί κατάλληλα.  Φαίνεται τεχνικός που αναγνωρίζει τα λάθη του και προσπαθεί να τα βελτιώσει και αυτό φάνηκε στον αγώνα με την Αλκή όπου (Α) δεν ξεκίνησε τον Κούλλη βασικό, (Β) ξεκίνησε με δύο χαφ όπως αρμόζει στο σύστημά μας και (Γ) περιόρισε το ανεβοκατέβασμα του Τζέισον για να μην μένει εκτεθειμένο το δεξί μας άκρο από το οποίο δεχτήκαμε ουκ ολίγα γκολ.  Όσον αφορά το θέμα φυσικής κατάστασης θα φανεί περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο και αυτό θα αντιμετωπιστεί με φρέσκιες και σωστές αλλαγές αλλά και με κατοχή μπάλας που είναι και το δυνατό μας σημείο.

Έτσι μας αντιμετωπίζουν...

Από τα μέσα του πρώτου γύρου και έπειτα, οι προπονητές που μας αντιμετώπισαν εφάρμοσαν την ίδια τακτική για να καταστρέψουν το δημιουργικό μας παιχνίδι: βάζοντας συνεχές πρέσιγκ σε τερματοφύλακα και αμυντικούς με τέσσερις παίκτες να μαρκάρουν ψηλά από το ξεκίνημα των επιθέσεών μας, αφού αυτό είναι ένα από τα δυνατά μας σημεία.  Δε νομίζω πως ο Νίκκης θα πρωτοτυπήσει, αντίθετα θα εφαρμόσει την ίδια τακτική εκμεταλλευόμενος τις αντοχές και τα τρεξίματα των ποδοσφαιριστών του.  Ο προπονητής μας λοιπόν πρέπει να βρει την απάντηση σε αυτό και είμαι σίγουρος πως θα το κάνει.  Προς Θεού όμως όχι άλλες ριψοκίνδυνες πάσες στην άμυνα οι οποίες μας στοίχισαν αρκετά γκολ μέχρι τώρα. (Αποέλ, Αελ, Δόξα) 

Η εντεκάδα...

Για την τετράδα της άμυνας δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα μιας και η τετράδα που χρησιμοπιήθηκε με την Αλκή ήταν σχεδόν αλάνθαστη και σε αυτό βοήθησε η άψογη εμφάνιση του Ντε Κλερ.  Όσον αφορά τον "άσσο", έχω εμπιστοσύνη και στον Χαίμοφ και στον Ρομέρο, εξάλλου όταν η άμυνά σου δουλεύει ρολόι, ο τερματοφύλακας έχει πιο ήσυχο βράδυ.  Στο χώρο του κέντρου, καθοριστικό ρόλο θα παίξει η απόδοση του Μαραγκου που συνήθως δίπλα στον Φαν Ντάικ ανεβαίνει επίπεδο. Απ' εκεί και πέρα θεωρώ δεδομένη και επιτακτική την παρουσία των Ντα Σίλβα, Πάλιτς και Μάτσι αφού είναι πολύ ανεβασμένοι τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά μιας και έχουν σκοράρει και οι τρεις καθοριστικά και πολύ όμορφα γκολ.  Απομένει μια θέση στην οποία εαν δεν είναι έτοιμος ο Πιντάδο, θα προτιμούσα το Μυτίδη που είχε τις ευκαιρίες του με την Αλκή, παρά τον Κούλλη που δείχνει να βοηθά μόνο ως αλλαγή.  Πάνω απ΄ όλα όμως σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά η ίδια η συμπεριφορά της ομάδας η οποία θα τροχιοδρομήσει τη νίκη.

Τα - του Απόλλωνα

Το αδύνατο σημείο του Απόλλωνα θεωρώ πως είναι η αμυντική του γραμμή για το λόγο ότι από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος αλλάζει συνεχώς πρόσωπα, κυρίως λόγω τραυματισμών.  Αυτό όμως δεν αποδυκνείεται με αριθμούς, καθώς τα γκολ που δέχτηκε είναι μόλις δέκα, ένα περισσότερο από την ομάδα μας.  Παρομοίως και τα γκολ που πέτυχε, 21, ένα λιγότερο από την ΑΕΚ.  Οι αριθμοί λοιπόν λένε πως πρόκειται για δυο ισοδύναμες ομάδες.  Η βαθμολογία όμως λέει το αντίθετο καθώς και το ποδόσφαιρο που παρουσιάζουν οι δυο ομάδες.  Οι παίκτες, ο προπονητής και ο κόσμος της ΑΕΚ ξέρουν πολύ καλά ότι φέτος δεν υπάρχει καλύτερη ομάδα από τη δική μας, κι αυτό φαίνεται μέσα στο γήπεδο.  Θα έλεγα ότι το αποτέλεσμα του παιχνιδιού εξαρτάται από την απόδοση της ΑΕΚ, η οποία όταν κάνει το παιχνίδι της δεν έχει να φοβηθεί κανένα Απόλλωνα και κανένα Τσίρειο.  Επιπλέον πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας τις πολλές ευκαιρίες που δημιουργούν οι αντίπαλοι μπροστά από την εστία του Βάλε καθώς και τα πολλά φάουλ στα οποία είναι επιρρεπείς οι μεσοαμυντικοί του.

Πρόσφατη προϊστορία...

Τα τελευταία δύο χρόνια που η αναμορφωμένη και ξαναγεννημένη ΑΕΚ γύρισε σελίδα μετά την πτώση στη Β' κατηγορία, έχει κερδίσει τον Απόλλωνα και τις δύο φορές μέσα στο Τσίρειο στα πλαίσια της πρώτης φάσης του πρωταθλήματος.  Αυτό ευχόμαστε και πιστεύουμε πως θα γίνει και το Σάββατο. Είναι αναμενόμενο πως οι Απολλωνίστες θα κατακλύσουν το Τσίρειο όμως η παρουσία και των δικών μας έστω 500 οπαδών είναι καθοριστικη.  Αυτό φάνηκε και στο ΓΣΠ με τον Αποέλ.