After match: AEK - AΠΟΕΛ 0-1

Δυστυχώς η ομάδα δεν τα κατάφερε. Παρόλο που το πιο δίκαιο αποτέλεσμα ήταν η ισοπαλία, εντούτοις ούτε τον ένα βαθμό δεν καταφέραμε να πιάσουμε. Η αλήθεια είναι πως έχει πολύ καιρό που αναμένουμε την ανάκαμψη. Δεν περιμένουμε το κάτι παραπάνω, παρά μόνο την ΑΕΚ του Α΄ γύρου που έπαιζε την καλύτερη μπάλα στην Κύπρο και κτυπούσε ακόμα και πρωτάθλημα!


Μετά και από την πενθήμερη άδεια που έδωσε ο Κάανεν στην ομάδα, είχαμε την εντύπωση πως θα βλέπαμε την παλιά καλή ΑΕΚ. Η διακοπή θα καθάριζε το μυαλό των παικτών και θα τους ξεκούραζε. Το παιχνίδι όμως δεν μας βγήκε. Είχαμε μπροστά μας τον επίδοξο πρωταθλητή που μόνο και μόνο το κίνητρο της 1ης θέσης ήταν κορυφαίο! Άλλο να παίζεις για το πρωτάθλημα και άλλο για την 3η θέση.

Στα καθ’ ημάς, θεωρώ πως αμυντικά ήμασταν αρκετά καλοί και συμπαγείς. Ο Φορτίν είναι ένας πολύπειρος και ικανός τερματοφύλακας που και χθες τα πήγε μια χαρά. Από κει και πέρα ο Χόφλαντ έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια, ασχέτως αν αποβλήθηκε. Ο Αίλτον πρέπει να του ζητήσει αυτόγραφο διότι δεν τον άφησε να πάρει ανάσα! Ο Σιένκελ, ήταν σταθερός και χωρίς λάθη (!!!). Ο Μαρκάσα συνέχισε από εκεί που έμεινε: να δίνει ψυχή στο γήπεδο, και ο κατά συνθήκη δεξιός μπακ Ντίμεχ ήταν σχετικά καλός.

Στην μεσαία γραμμή ο Λίνσεν φάνηκε πως είχε πολλή διάθεση. Έκανε και 2-3 εκπληκτικά σουτ που έκοψε ο Χιώτης και όλοι πιστεύαμε πως θα σκόραρε. Ο Φαν Ντάικ τα γνωστά. Ο Κάλουε κινήθηκε σε μέτρια απόδοση και σίγουρα αναμένουμε περισσότερα από αυτόν. Έκανε ένα σχετικά καλό Α’ ημίχρονο, αλλά στο Β’ μέρος χάθηκε.

Ο Κινγκ μας δυστυχώς ήταν μια παραφωνία, ενώ ο Πρισό πάλεψε αλλά ήταν καλά κλεισμένος. Ο Όπερ στην κορυφή πέρασε εντελώς απαρατήρητος δίχως να κερδίσει κάποια μάχη ή να δημιουργήσει αναστάτωση στην περιοχή. Ο Καμπρέρα μπήκε φουριόζος περνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του αλλά μετά… τίποτα. Αξίζει να σημειωθεί η εκπληκτική του προσπάθεια που πέρασε 4-5 παίκτες του Αποέλ μέχρι να ανακοπεί από τον Ζόρζε λίγα εκατοστά έξω από την περιοχή με τον διαιτητή να σφυρίζει το φάουλ αλλά να φοβάται να δείξει κάρτα στον Ζόρζε. Ο Μυτίδης προσπάθησε αρκετά και μπράβο του, ενώ ο Γκόμεζ ίσως απλά μπήκε για να μπει.

Γενικά δεν ήμασταν κακοί. Ήταν ένα μέτριο παιχνίδι από την ομάδα μας που όμως κατά διαστήματα ήταν ανώτερη του Αποέλ, είχε κατοχή μπάλας, έφτιαξε 3-4 ευκαιρίες και σίγουρα δικαιούταν την ισοπαλία!

Δεν νομίζω όμως πως η ομάδα «δεν έδειξε και κάτι» όπως γράφει ένα ανυπόγραφο ρεπορτάζ εφημερίδας. Πώς γίνεται αυτό αφού ακόμα και οι ίδιοι οι Αποελίστες γράφουν σε site τους πως «η ΑΕΚ ήταν άξια αντίπαλος». Πέραν τούτου γράφουν για «μοιρασμένη κατοχή μπάλας» (κάτι που ίσως μόνο η ΑΕΚ και το ΑΠΟΕΛ μπορούν να κάνουν – να παίζουν δηλαδή ποδόσφαιρο κατοχής), για αδυναμία του ΑΠΟΕΛ να πάρει την εδαφική υπεροχή μετά την αποβολή, αλλά και για υπεροχή της ΑΕΚ στο τέλος και στις αρχές του ημιχρόνου. Τώρα πώς γίνεται να… μην δείξαμε και κάτι, ένας Θεός ξέρει!


Ο διαιτητής Σκαπούλης δεν έκανε τραγική διαιτησία, αλλά να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, δεν ήταν ακριβοδίκαιος. Δεν πρέπει να αυτο-εγκλωβιστούμε στις επίμαχες κάρτες του Χόφλαντ, αλλά να δούμε την εν γένει του παρουσία. Κρίνοντάς τον συνολικά, φάνηκε πως δίσταζε να σφυρίζει ολοφάνερες παραβάσεις υπέρ μας. Όπως, επίσης, δίσταζε να δώσει κίτρινες για θέατρο (τουλάχιστον στον Αίλτον που 3-4 φορές σωριάστηκε κάτω προσπαθώντας να ξεγελάσει το διαιτητή για φάουλ ή και πέναλτι). Όσοι ήταν στο γήπεδο θα είδαν τον Κάανεν σε έξαλλη κατάσταση αφού σε όλο το ενενηντάλεπτο φώναζε για δίκαια σφυρίγματα (καημένε μου Ολλανδέ, πού να ‘ξερες που ήρθες!). Επίσης, δεν ήταν λίγες οι φορές που εξόργισε τους παίκτες μας (Μαρκάσα, Μυτίδη, Χόφλαντ κ.λπ.) που όχι μόνο τους χρέωνε με φάουλ χωρίς να γινόταν αλλά τους έκανε και παρατηρήσεις να μην το ξανακάνουν! Μα ποιο;;;!!! 

Καταλήγοντας η διαιτησία δεν ευθύνεται 100% για την ήττα. Το ότι δεν ήταν ακριβοδίκαια είναι κάτι που συμβαίνει πάντοτε με αντίπαλο το Αποέλ (και όχι μόνο). Πρέπει να φτιάξουμε ΟΜΑΔΑ που να μην καταλαβαίνει από τίποτα και κανέναν! Αυτό προσπαθεί ο Κρόιφ και ελπίζουμε να το πετύχει!

Ο κόσμος ήταν λίγος και υποτονικός υπό τις περιστάσεις. Πιστεύω πως η ανακούφιση και η «ασφάλεια» της τετράδας, έκανε πολλούς οπαδούς μας να μην έχουν κίνητρο πλέον. Εάν χάσουμε εμείς τις ελπίδες μας όμως, τι να περιμένουμε από τους ποδοσφαιριστές μας;

Όλοι γήπεδο, λοιπόν, την ερχόμενη Κυριακή να χαρούμε την ομάδα μας! Ακόμα και με 7 να μείνουμε πάλι θα είμαστε περήφανοι!