Ο Δεκάλογος της αποτυχίας

Το παρόν άρθρο προσπαθεί να συναθροίσει σε 10 σημεία, τα στοιχεία εκείνα, που συνθέτουν την αποτυχημένη πορεία στο πρωτάθλημα και τις τραγικές εμφανίσεις της ομάδας στην πλειονότητα των παιχνιδιών της. Τα πλείστα έχουν τονιστεί και στο παρελθόν, αλλά δείχνουν να μην διορθώνονται, με αποτέλεσμα ο αγωνιστικός κατήφορος της ομάδας να συνεχίζεται και η ομάδα να δείχνει πως είναι ανίκανη να εκπληρώσει τους στόχους της. Ταυτόχρονα, σε αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα δεν είναι ανταγωνιστική και η απόδοση της δεν παρουσιάζει καμιά βελτίωση.     

                        

   «Τις πταίει» λοιπόν;

1. Κάκιστη φυσική κατάσταση της ομάδας με εμφανή σημάδια έλλειψης εκρηκτικότητας και φρεσκάδας. Δεδομένης και της παρουσίας της ομάδας στην Ευρώπη, θα έπρεπε να γίνει σωστός προγραμματισμός σε θέμα φυσικής κατάστασης, ώστε η ομάδα να διαχειριστεί επαρκώς όλους τους θεσμούς στους οποίους συμμετέχει. Αντ’ αυτού, μετά από κάθε ευρωπαϊκό παιχνίδι η ομάδα σερνόταν και σήμερα, με το τέλος των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων της, πάλι δείχνει να είναι αργή, ασύνδετη και χωρίς φρεσκάδα.
2. Πολλοί και συχνοί τραυματισμοί παικτών με μεγάλη περίοδο αποχής από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Ειδικά στο κέντρο της άμυνας οι αμυντικοί είτε αποκτήθηκαν σακάτηδες, είτε το επίπεδο εκγύμνασης των παικτών είναι ερασιτεχνικό.
3. Πρωτοκλασάτοι παίκτες της ομάδας με απόδοση κάτω του αναμενόμενου. Ειδικά οι Πρισό, Κίγκσλεϊ και Μιρντάκοβιτς απογοητεύουν και προβληματίζουν.
4. Εξάρτηση της ομάδας στους Πιντάδο και Γκαρσία, όσον αφορά το σκοράρισμα αλλά και στους παίκτες που θα τραβήξουν το κουπί, όταν αυτοί οι δύο δεν αποδίδουν. 
5. Επιμονή σε αλχημείες στην άμυνα με παίκτες που γίνονται κατά συνθήκη αμυντικοί (Ντε Κλερ, Φαν Ντάικ), με αποτέλεσμα η άμυνα να πελαγοδρομεί και να είναι επιρρεπής στο λάθος. Ο πάγκος επίσης δεν έχει το απαραίτητο βάθος, δεδομένου πως παίκτες που ανήκουν στην ομάδα και ίσως θα μπορούσαν να βοηθήσουν, χρησιμοποιούνται ελάχιστα (Άλφα, Βίλια, Καστάνας).
6. Διαιτητικά λάθη που στοίχησαν βαθμούς (ΑΠΟΕΛ, Άρης) και τη διοίκηση αδικαιολόγητα να προσπαθεί να επιδείξει ήθος και αξιοπρέπεια την ίδια ώρα που οι ανταγωνιστές της, κάνουν παρέλαση στα κανάλια κάθε βδομάδα ακόμα και για διαιτητικά πταίσματα. Ακόμα και σε αγώνες που ευνοούνται οι ανταγωνιστές (π.χ Ανόρθωση) καταγγέλλουν διαιτητές και αναμένουν πριμοδότηση σε επόμενα παιχνίδια, την ίδια ώρα που η ΑΕΚ αντιμετωπίζεται ως μικρομεσαία ομάδα (από διαιτητές και τον Τύπο) και η διοίκηση δηλώνει «υπεράνω».
7. Σε συνάρτηση με το προηγούμενο, η ομάδα αγωνίζεται απροστάτευτη στους πλείστους αγώνες. Αποτέλεσμα αυτού, ο υπερβολικός αριθμός καρτών οι οποίες δίνονται με χαρακτηριστική ευκολία στους παίκτες μας. Έτσι η ομάδα στερείται παίκτες στα επόμενα παιχνίδια, ενώ η ομάδα δεν μπορεί να αμυνθεί σωστά μιας και είναι πάντα ορατός ο κίνδυνος αποβολής. Ο δε Γκαρσία σε κάθε παιχνίδι γίνεται σάκος τους μποξ με σωρεία αντιαθλητικών μαρκαρισμάτων, στα οποία αντί να τιμωρούνται οι αμυντικοί, τιμωρείται ο ίδιος επειδή διαμαρτύρεται.
8. Πολύ χαμηλών τόνων προπονητής που δείχνει να είναι έξω από τα νερά του και εκτός κυπριακής πραγματικότητας. Δείχνει αδυναμία να διαχειριστεί τα παιχνίδια, αργεί χαρακτηριστικά να προβεί σε αλλαγές στο σχήμα ή σε παίκτες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και δείχνει να ακολουθεί τα κολλήματα που είχε και ο προκάτοχός του (παίκτες σε λάθος θέσεις, ροτέσιον στον τερματοφύλακα κλπ).
9. Η εξωγηπεδική ζωή των παικτών, που κυκλοφορούν βράδια πριν από παιχνίδια σε στέκια της Λάρνακας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
10. Το γεγονός πως η ομάδα αγωνίστηκε στην Ευρώπη και κατά πολλούς διαθέτει ποιοτικό και επαρκές ρόστερ για επίτευξη των στόχων της, μάλλον έχει κάνει αρκετούς παίκτες να υποτιμούν αντιπάλους και να τους αντιμετωπίζουν χαλαρά. 

Τα σχόλια δικά σας...