Άρης – ΑΕΚ 1-1: Συμβιβασμός με Άρη … με διαιτητή από τον Άρη!

ΑΕΚ και Άρης συμβιβάστηκαν στο ισόπαλο 1-1, σε ένα παιχνίδι με πάμπολλες ευκαιρίες για γκολ και πολύ καλό ρυθμό και με μοναδική παραφωνία το διαιτητή που στην ουσία κρέμασε την ομάδα της Λάρνακας, καταδικάζοντας την σε παθητικό ρόλο στο δεύτερο ημίχρονο, αφού με το έτσι θέλω επέτρεψε στην ομάδα του Άρη να ισοφαρίσει με πέναλτι που μόνο ο ίδιος είδε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου.

Η ομάδα της ΑΕΚ παρατάχθηκε με το γνωστό της αγωνιστικό σχήμα με κάποιες αλλαγές στην αρχική εντεκάδα. Ο Άλφα ξεκίνησε τον αγώνα στη θέση του Κίγκσλεϊ και ο Λίνσεν πέρασε στη θέση του τιμωρημένου Ντίμεχ στο κέντρο της άμυνας με παρτενέρ τον Φαν Ντάικ που έθελξε με την παρουσία του στην ίδια θέση στο παιχνίδι με τη Σάλκε. Στο χώρο του κέντρου αγωνίστηκαν ο Σκοπελίτης με τον Γκόμεζ, ο οποίος επίσης έκανε πολύ καλό παιχνίδι την περασμένη Πέμπτη. Κάτω από τα δοκάρια αγωνίστηκε ο Νέγκρι, κάτι που έτσι κι αλλιώς συνηθίζει να κάνει ο Κάανεν μετά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για την ομάδα μας. Η ΑΕΚ από την αρχή του παιχνιδιού στεκόταν καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο και προσπαθούσε να επιβάλει το παιχνίδι της με το γνωστό παιχνίδι των γρήγορων πασών και της καλής ανάπτυξης. Μόλις στο 14’ η ομάδα μας  άνοιξε το σκορ με τον Μρτάκοβιτς που έφυγε στην πλάτη της άμυνας του Άρη και με υποδειγματικό πλασέ πέτυχε το γκολ, απαντώντας στους επικριτές του για την υπερβολική κριτική που του ασκήθηκε τόσο για το παιχνίδι με τη Σάλκε, όσο και για το μόλις ένα γκολ που είχε πετύχει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα. Το γκολ αυτό αντί να ελευθερώσει τους παίκτες μας για να καθαρίσουν το παιχνίδι, μάλλον τους έδωσε αδικαιολόγητα την ευκαιρία να χαλαρώσουν, με αποτέλεσμα να επιτρέψουν στον Άρη να απειλήσει την εστία του Νέγκρι σε τρεις με τέσσερις περιπτώσεις. Ο τερματοφύλακας της ομάδας μας ήταν πραγματικός κέρβερος, με εκπληκτικές αποκρούσεις και εξαιρετικές αντιδράσεις, κρατώντας την ομάδα μας μπροστά στο σκορ. Από καθαρή ατυχία, η ΑΕΚ δεν κατάφερε να διπλασιάσει τα τέρματά της, όταν προς το τέλος του ημιχρόνου ο Πρισό σε τετ α τετ δεν κατάφερε να σκοράρει, αφού πλάσαρε πάνω στον τερματοφύλακα, αγνοώντας την επιλογή του Μρτάκοβιτς που ήταν αμαρκάριστος!

Και εκεί που όλα έδειχναν ότι η ΑΕΚ θα πήγαινε στα αποδυτήρια με το υπέρ της 1-0, στην τελευταία φάση του πρώτου μέρους (2^ο λεπτό  των καθυστερήσεων)  ο Άρης κέρδισε πέναλτι σε ανατροπή του Γκέλσον  που έφυγε πίσω από την άμυνα της ΑΕΚ, από τον Φαν Ντάικ, με τον πολύπειρο Ολλανδό να αντικρίζει δίκαια την απευθείας κόκκινη κάρτα. Πρόκειται για το σημείο που εν πολλοίς έκρινε το παιχνίδι. Αφενός είναι άξιο απορίας γιατί ο διαιτητής κράτησε 2 λεπτά καθυστερήσεων σε ένα ημίχρονο που δεν υπήρχε καμιά διακοπή. Δεν τίθεται θέμα κατά πόσον η αποβολή του Φαν Ντάικ ήταν δίκαιη, αφού πρόκειται για φάουλ σε καθαρή περίπτωση επίτευξης τέρματος και ο παίχτης του Άρη είναι φάτσα με τη μεγάλη περιοχή. Εκεί που ο διαιτητής έδειξε την ανικανότητα του ή την ανετοιμότητα του να σφυρίξει το παιχνίδι είναι στον καταλογισμό του πέναλτι, με το οποίο επέτρεψε στον Άρη να ισοφαρίσει. Η ανατροπή γίνεται καθαρά εκτός περιοχής και ο διαιτητής όφειλε να δώσει φάουλ λίγο έξω από την περιοχή μας. Αντ’ αυτού καταλόγισε την εσχάτη των ποινών, ελαφρά τη καρδία, καταδικάζοντας την ομάδα μας στο να ισοφαριστεί, σε ένα σημείο του παιχνιδιού ιδιαίτερα κομβικό. Αίσθηση προκαλεί και η απάθεια του βοηθού διαιτητή που επίσης δεν είδε την παράβαση να γίνεται εκτός περιοχής, ενώ στην ουσία έβγαζε μάτια!  

Με αυτά τα δεδομένα έκλεισε το ημίχρονο και λίγο πολύ ήταν αναμενόμενη η συνέχεια. Επειδή όπως και να το κάνουμε είναι πολύ διαφορετικό να πηγαίνεις στα αποδυτήρια, έστω και με δέκα παίχτες, προηγούμενος από το να είσαι υποχρεωμένος να βγεις στην επίθεση και να σκοράρεις δεδομένου πως ως μεγάλη ομάδα είσαι υποχρεωμένος να νικήσεις για να μείνεις στα ψηλά της βαθμολογίας. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη, πως ήταν αναμενόμενο πως φυσιολογικά η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο θα έμενε από δυνάμεις, μετά την υπερπροσπάθεια της Πέμπτης. Δεδομένης και της έλλειψης επιλογών στον πάγκο, αλλά και του γεγονότος πως οι πλείστοι παίχτες ήταν καταπονημένοι, ο επιθετικός μονόλογος του Άρη στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αναμενόμενος. Ρεαλιστικά, το μόνο αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν η ισοπαλία, με κάποιες  αμυδρές ελπίδες για να «κλέψουμε» τη νίκη.  

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν δραματικό για την ομάδα μας. Ο Άρης δημιούργησε και απώλεσε σωρεία ευκαιριών, όντας συνεχώς μπροστά από την εστία του Νέγκρι. Οι παίκτες μας υπερέβαλαν εαυτούς για να καλύψουν το κενό του αναντικατάστατου Φαν Ντάικ, αλλά και να ξεπεράσουν την κόπωση. Η ομάδα της Λεμεσού έχασε περισσότερες από οκτώ ευκαιρίες για να προηγηθεί στο σκορ. Αιτία της επιθετικής δυστοκίας του Άρη δεν ήταν μόνο η έλλειψη καθαρού μυαλού από τους επιθετικούς του, αλλά και η εξαιρετική για ακόμη μια φορά παρουσία του Νέγκρι. Ο Νέγκρι κατέβασε τα ρολά και πραγματοποίησε σωτήριες επεμβάσεις, πιστοποιώντας τη μεγάλη του κλάση. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως ο Νέγκρι κράτησε την ομάδα όρθια σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Συγκλονιστικός και άξιος συμπαραστάτης, ο Ντε Κλερ που πάλευε με νύχια και με δόντια, σπρώχνοντας την ομάδα στην επίθεση. Στο 71’ σε σέντρα του Ντε Κλερ, ο Πρισό παρά λίγο να σκοράρει με καρφωτή κεφαλιά και να τιμωρήσει την επιθετική δυστοκία του Άρη.

Όπως εξελίχτηκε το παιχνίδι, ο ένας βαθμός είναι ικανοποιητικός, δεδομένου πως σε αρκετές περιπτώσεις φανήκαμε τυχεροί. Κορυφαίος του γηπέδου ήταν με διαφορά ο Νέγκρι, ο οποίος ήταν εκπληκτικός αλλά και συγκινητικός. Στα θετικά κρατούμε και την επιστροφή του Μρτάκοβιτς στο σκοράρισμα, μετά από μακρά περίοδο αφλογιστίας στο πρωτάθλημα, πράγμα που θα του τονώσει το ηθικό για τη δύσκολη συνέχεια. Θετική και η παρουσία του Ντε Κλερ που έκανε ένα μεστό παιχνίδι και κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες από αριστερά. Δεν μπορώ να κρίνω κάποιο ποδοσφαιριστή αρνητικά, κυρίως λόγω της εμφανέστατης κούρασης της ομάδας από τον ευρωπαϊκό άθλο της Πέμπτης. Πολλοί παίχτες υστέρησαν και ήταν μακριά από τον καλό τους εαυτό (πχ ο Γκαρσία), αλλά με την κούραση και τις αρνητικές συγκυρίες στο παιχνίδι εξαιτίας ενός κάκιστου διαιτητή, δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε.

Αρνητική για τη συνέχεια του πρωταθλήματος είναι η αποβολή του Φαν Ντάικ, που θα τον στερήσει από την ομάδα στα δύο δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν. Το ίδιο και η κίτρινη κάρτα στο Λίνσεν (υπερβολικά αυστηρή) που θα τον στερήσει από την ομάδα στο κρίσιμο παιχνίδι με την ΑΕΛ στο ΓΣΖ.  Ας ελπίσουμε πως η διακοπή του πρωταθλήματος θα επιτρέψει στους τραυματίες να επιστρέψουν στην ομάδα, που εδώ και δύο μήνες αγωνίζεται αποδεκατισμένη.  Ακολουθεί δύσκολη συνέχεια και όλοι είναι απαραίτητοι. Το ίδιο και ο κόσμος οφείλει να μείνει κοντά στην ομάδα, επειδή μας έχει αποδείξει πως έχει την ποιότητα και τη ψυχή να επιστρέψει εκεί που πραγματικά αξίζει!

Τελειώνοντας, θεωρώ πως η διοίκησή μας οφείλει να καταγγείλει το διαιτητή, ο οποίος αποδείχτηκε λίγος και δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, τόσο στον πειθαρχικό έλεγχο όσο και στο λανθασμένο καταλογισμό του πέναλτι, που καταδίκασε την ομάδα μας σε απώλεια δύο πολύτιμων βαθμών.