Έχω την άποψη πως στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια αλληλοεξαρτώμενη σχέση των διαφόρων στελεχών που το απαρτίζουν. Αυτή ξεκινά από τον κάθε ποδοσφαιριστή και προπονητή ξεχωριστά, προχωράει στον κόσμο, στους παράγοντες, στους διαιτητές, στα γήπεδα, στις επενδύσεις που γίνονται από τις διοικήσεις και στο τέλος καθρεφτίζεται με την εξής αυτοαξιολόγηση: «κάναμε βήματα προόδου ή οπισθοδρόμησης;» Μία μικρογραφία δηλαδή ενός θιάσου που ανεβάζει μια θεατρική παράσταση. Ο κάθε ένας στο θίασο αυτό πρέπει να φέρει εις πέρας το ρόλο του όσο καλύτερα μπορεί, γιατί σαν ομάδα θα εισπράξουν το τελικό χειροκρότημα.
Ο δικός μας θίασος ονομάζεται Παγκύπριο Πρωτάθλημα και η παράσταση αρχίζει σε λίγες μέρες. Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό τα τεκταινόμενα έχω παρατηρήσει τα εξής: ο πήχης ανεβαίνει ψηλότερα με τις ομάδες πλέον να ξοδεύουν μεγάλα ποσά για να φτιάξουν ένα αξιόλογο σύνολο, έχοντας η κάθε μια τους δικούς της στόχους.
Ο κόσμος που πάει γήπεδο χρόνο με το χρόνο αυξάνεται και αυτό είναι πολύ λογικό καθώς έχει ανεβεί το επίπεδο και η ποιότητα του ποδοσφαίρου, αλλά και η προβολή του από τα μέσα είναι πολύ μεγαλύτερη από παλαιότερα. Πολλές ομάδες μάλιστα σχεδιάζουν να χτίσουν ιδιόκτητα γήπεδα για να έχουν τη δική τους έδρα, το δικό τους σπίτι. Ειδικά φέτος, έχουμε ακούσει μεγάλα ονόματα που θα τιμήσουν με την παρουσία τους τα γήπεδά μας. Αξιόλογες είναι και οι προσπάθειες που γίνονται για αστυνόμευση των αγώνων προσφέροντας ασφάλεια στους θεατές και σβήνοντας σιγά σιγά μαύρες σελίδες του παρελθόντος. Τέλος, παρατηρώ βελτίωση στη νοοτροπία του κόσμου και ευελπιστώ πως η λέξη πολιτισμός τείνει να μπει στο λεξικό του ποδοσφαίρου μας.
Όλα αυτά σαφώς μας κάνουν όλους ενσυνείδητα ή υποσυνείδητα να πιστεύουμε πως τα πέτρινα χρόνια έχουν περάσει και οι καλύτερες μέρες έρχονται. Θα δούμε επιτέλους καλό ποδόσφαιρο, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, καθαρά παιχνίδια και ίσως κάποια στιγμή διάκριση της μικρής μας Κύπρου στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Φοβάμαι όμως ότι έχουμε ξεχάσει έναν ηθοποιό αυτού του θιάσου που όλοι απαρτίζουμε, και πιστέψτε με, δεν είναι κασκαντέρ. Είναι πρωταγωνιστής και φέρει την ίδια ευθύνη που φέρουμε και εμείς οι υπόλοιποι. Φυσικά αναφέρομαι στη διαιτησία. Ένα κεφάλαιο που βλέπω πως αν και γίνονται κάποιες σπασμωδικές προσπάθειες, εντούτοις πιστεύω πως δεν έχουν μάθει το σενάριο του έργου. Ας γίνω πιο σαφής: Χωρίς να εξετάσω τους λόγους, θεωρώ πως η διαιτησία νοσεί και το αντίδοτο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Γνωρίζοντας τους διαιτητές μας και τις ικανότητές τους αναρωτιέμαι πώς θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν φέτος στις αυξημένες απαιτήσεις του πρωταθλήματός μας. Δε θέλω σε καμία περίπτωση να γίνω μάντης κακών, αλλά φανταστείτε πώς οι συγκεκριμένοι διαιτητές θα μπορέσουν να δουν στα μάτια μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ποδοσφαίρου, που φέτος θα αγωνίζονται στα γήπεδά μας. Πώς θα τιμωρήσουν κάποιον από αυτούς; Θα μπορέσουν να δείξουν χαρακτήρα και πυγμή ή θα τους «παίρνει ο άνεμος»; Πώς θα παραμείνουν ανεπηρέαστοι από τα ονόματα αυτά αλλά και από το ρευστό που κρύβεται πίσω από τους τρεις βαθμούς της κάθε αγωνιστικής;
Τα γήπεδά μας πλέον κοσμούν ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας και κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι πείθονται για να αγωνιστούν στο νησί μας. Μεγάλης αξίας και επιπέδου όμως θα πρέπει να είναι και οι διαιτητές μας, ικανοί, αντικειμενικοί και γνώστες του αντικειμένου. Αλλιώτικα η ποδοσφαιρική αρμονία και ισορροπία θα χαλάσει, η αλυσιδωτή αντίδραση θα σταματήσει σε έναν χαλκά και το γεφύρι που χτίζαμε θα γκρεμιστεί σε χρόνο ρεκόρ. Όλα αναβαθμίζονται στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου με μεγάλη προσπάθεια και θυσίες από τους παράγοντες και τους αρμόδιους, ενώ το επίπεδο της διαιτησίας παραμένει στάσιμο.
Ο θίασος ζητεί επειγόντως διαιτητές, όχι κομπάρσους. Η επιμόρφωση είναι μια λύση και η ανταλλαγή διαιτητών με άλλες χώρες μια άλλη. Είναι κρίμα όλες αυτές οι προσπάθειες που γίνονται για αναβάθμιση του ποδοσφαίρου μας να «κολλάνε» στο κεφάλαιο διαιτησία. Ίσως οι ανησυχίες μου να είναι υπερβολικές και βιαστικές. Ο χρόνος θα δείξει...
***Δείτε εδώ τους φετινούς διαιτητές, επόπτες και παρατηρητές
.
.
2 ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΜΙΛΗΣΑΝ! ΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΕΔΩ!:
Προχτές είδα το πρώτο ημίχρονο του Αρσεναλ-Φουλαμ. Η Φούλαμ έπρεπε να πκιάσει τουλάχιστο μια κότσιυνη κάρτα για να με πω θκυο. Στη μια τη περίπτωση που ο Ππάντσιλ επάτησεν τον Επουέ, αντί να φάει κότσιυνη ο Ππάντσιλ έδωκεν φάουλ υπέρ της Φούλαμ. Μετά το ματς ο Βενγκέρ είπεν ''I don't like excuses''. Εψές τη νύχτα πάστο σιόου του Αβρααμίδη ετσακκώνετουν ο Τάκης Αντωνίου με τους υπόλοιπους τζιαμέ για το κατα πόσο έπρεπεν ο διαιτητής να διακόψει το παιχνίδι για να πκιουν οι παίχτες νερό πριν το κκόρνερ οξά αν έπρεπε να καρτερά όσπου να πάει η μάππα στη μέση του γηπέδου.
Τούτη εν η διαφορά τζαι εν άλλοι που πασιν μπροστά. Ούτε ε λύση να φέρνουμε ξένους διαιτητές, είδαμε τζαι το Κασναφέρη πέρσι που τα καμε σιόνι τζαι το Ντε Μπλεκέρε που ήταν στο Ανόρθωση-Ρέιντζιερς που εβρέθηκε ναν στους ημιτελικούς του Γιούρο. Τη πιο νούσιμη κουβέντα για την ανταλλαγή διαιτητών είπεν την ο Μηνά στην εκπομπή του Πογιατζιή.
Η διαιτησία εν τζιαμέ για να έρκεσε εσού ο Αεκτζιής τζαι να φταίεις τη διαιτησία που εν κάμνει χαίρι η ομάδα σου αντί να φταίεις τη ΚΟΠ τζαι τους τρεις μεγάλους που έτσι όπως τα έχουν ούλλα κανονισμένα με τα playoff, ομίλους στο κύπελλο τζαι τα τηλεοπτικά αρκέφκουν τη κούρσα 200 μέτρα πιο μπροστά που λλόου σου.
Εννεν αναβάθμιση που γίνεται, εν προσπάθεια οι τρεις μεγάλοι να γινούσιν τέσσερις μεγάλοι.
@ mappajis
Εν μέρει έχεις δίκαιο. Το ότι η ΑΕΚ (όπως και ορισμένες άλλες ομάδες) ξεκινούν κάθε χρόνο το πρωτάθλημα με ένα βαρίδι στο πόδι είναι δεδομένο. Η διαιτησία είναι ένα μέρος του. Κάθε χρόνο ξεκινάμε με 6 τουλάχιστον βαθμούς εκ των προτέρων χαμένους. Όποιος το αμφισβητεί ας πάρει εισιτήριο διαρκείας της ΑΕΚ για να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Τα άλλα όλα είναι κουραφέξαλα.
Η διαιτησία δεν είναι όμως το μόνο κομμάτι του προβλήματος. Δυστυχώς ο κατάλογος είναι μεγάλος και πιάνει από τους διοικητικούς της ομοσπονδίας, τους παράγοντες, τους οπαδούς, τους αθλητικογράφους μέχρι και τους παίκτες! Όλο το σύστημα δηλαδή. Και αυτό διότι όλοι αυτοί απαρτίζουν το σύνολο του ποδοσφαίρου και αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία.
Το ήθος και το επίπεδο του Μηνά είναι τοις πάσι γνωστό. Εάν όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο του έμοιαζαν έστω και λίγο θα είχαμε λύσει προ πολλού τα προβλήματα του ποδοσφαίρου μας. Είναι τιμή μας που έχουμε αυτόν αρχηγό!
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με ακατάλληλο περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.
Παρακαλούμε όπως βάζετε ΟΝΟΜΑ ή ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ για να δημοσιευθεί το σχόλιό σας.