Οι αριθμοί της αλήθειας

Λένε ότι οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Αν και δεν πολυσυμφωνώ με αυτή τη δήλωση εντούτοις στην προκειμένη περίπτωση έχουν μεγάλη δόση αλήθειας! Και εξηγούμαι...

Η ομάδα μας φιγουράρει μέχρι τώρα στην κορυφή του Α’ ομίλου. Παρουσιάζεται σκληροτράχηλη και με πολλά αποθέματα ψυχικής δύναμης. Οι παίκτες αγωνίζονται δίχως άγχος και με αυτοπεποίθηση και μέχρι τώρα δικαιώνονται. Αδειάζουν όλα τα ψυχικά τους αποθέματα στο γήπεδο κι αυτό είναι κάτι που με συγκινεί και με ικανοποιεί τα μέγιστα. Ακόμα κι αν χάσουν πάλι θα τους χειροκροτήσω!

Απεναντίας, όλη αυτή η υπερπροσπάθεια επισκιάζεται πολλές φορές από την αντιμετώπιση της διαιτησίας που έχει παραμείνει και σε αυτή τη φάση η ίδια. Με ευκολία μας δείχνουν τις κάρτες και με ευκολία καταπίνουν τη σφυρίχτρα όταν έχουμε ανατροπή μέσα στην περιοχή. Επειδή δεν θέλω να μηδενίσω ας υποθέσουμε ότι και οι 2 κόκκινες κάρτες ορθώς δόθηκαν. Τα επικίνδυνα κτυπήματα όμως από την αντίπαλη ομάδα γιατί δεν τιμωρήθηκαν; Και έχω υπόψη τουλάχιστον 2 φάσεις αντιαθλητικές και σκληρές (με Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ) που πέρασαν... απαρατήρητες. Το θέμα δεν είναι αν οι κάρτες των παικτών μας είναι ορθές ή λανθασμένες. Το θέμα είναι να υπάρχει ομοιομορφία των διαιτητικών αποφάσεων. Το ίδιο φάουλ να σφυρίζεται και για την μία αλλά και για την άλλη ομάδα!

Ούτως ή άλλως είμαστε αήττητοι με μια ομάδα που αγωνίζεται με περισσότερους Κύπριους από τις άλλες ομάδες, με νεαρούς και «άβγαλτους» παίκτες, με τα περιβόητα «αστέρια» να έχουν αποχωρήσει και με διαιτησία που ανέκαθεν δεν μας παίζει καν με ίσους όρους!

Είμαστε πρώτοι και αήττητοι κι αυτό πρέπει να μας γεμίζει υπερηφάνεια και αισιοδοξία για τη νέα χρονιά!

Εμπρός ΑΕΚάρα!




.