Δυνατό χαστούκι...Ώρα να ξυπνήσουμε!

Το πρωτάθλημα δεν ξεκίνησε καλά. Δυστυχώς! Επειδή όλα έμοιαζαν ιδανικά. Ο κόσμος ήταν εκεί και όλοι ανέμεναν κάτι θετικό από την πρεμιέρα. Στο τέλος όμως, εκείνο που έμεινε ήταν ένα ηχηρό χαστούκι και μια διαδρομή προς τη Λάρνακα που έμοιαζε ατέλειωτη. Με σκέψεις, προβληματισμούς κακούς συνειρμούς. Η χειρότερη χρονιά της ιστορίας μας από Πάφο ξεκίνησε …

Σίγουρα η ποδοσφαιρική χρονιά μόνο εύκολη δεν μπορεί να είναι, με τα όσα έγιναν το καλοκαίρι. Μιλάμε για μια νέα ομάδα που θέλει χρόνο να δέσει. Σαφώς οι πρεμιέρες κρύβουν παγίδες, ειδικά όταν ο αντίπαλος είναι νεοφώτιστος με εντελώς καινούριο ρόστερ. Την πατήσαμε σήμερα. Δεν έγινε και κάτι τόσο τραγικό, δεδομένου φυσικά, πως αυτό που αντικρύσαμε σήμερα ήταν μια μαγική εικόνα. Επειδή αν αυτή είναι η δυναμικότητα της ΑΕΚ (πράγμα που όλοι απευχόμαστε) τότε η χρονιά δεν θα είναι απλά ζόρικη αλλά θα είναι επικίνδυνη.

Θέλω να πιστεύω πως η σημερινή τραγική εμφάνιση οφείλεται στο ότι δεν μας βγήκε το παιχνίδι ή στο ότι δεχθήκαμε το δεύτερο γκολ σε άσχημο χρονικά σημείο. Πρέπει να ληφθεί υπόψη πως έλειπαν βασικοί παίκτες που στη σημερινή ΑΕΚ δεν υπάρχουν ισάξιοι να τους αναπληρώσουν. Με τον Φαν Ντάικ, το Λουσέρο και το Ρέινα λογικά τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αλλά τα αν, δεν φτιάχνουν ιστορία. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και η σωστή διαχείρισή του.

Κάποιοι έχουν θέσει θέμα προπονητή, με βάση το δικό τους σκεπτικό. Προσωπικά δεν είμαι υπέρ αυτής της άποψης. Ο κάθε προπονητής χρειάζεται πίστωση χρόνου. Χρειάζεται να τον βοηθήσει και η τύχη. Ειδικά στην αρχή που είναι σίγουρα υπό αμφισβήτηση, όταν μάλιστα διαδέχεται κάποιον πετυχημένο. Ο προπονητής πρέπει να αφεθεί να δουλέψει την ομάδα σε βάθος παιχνιδιών. Σήμερα η ομάδα έδειξε πως ούτε δουλεμένη είναι, ούτε πλάνο έχει. Για παράδειγμα επί Σιμόν, η ΑΕΚ είχε ταυτότητα, είχε στυλ παιχνιδιού που τη χαρακτήριζε. Σήμερα δεν είδαμε κάτι τέτοιο και σαφώς δεν υπάρχει σύγχρονος προπονητής που παίζει με γιόμες από την άμυνα. Οπότε προφανώς η ομάδα ακόμη ψάχνεται. Χρόνος όμως υπάρχει. Η διακοπή μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική για να επουλωθούν οι πληγές, δεδομένου πως η αγωνιστική εικόνα θα αλλάξει άρδην. Διαφορετικά, η συνέχιση τραγικών εμφανίσεων ή απωλειών θα διαιωνίζει την αμφισβήτηση, την μουρμούρα και θα προκαλεί ακόμη περισσότερα προβλήματα ηρεμίας στην ομάδα.

Σε προηγούμενο άρθρο, είχε αναφερθεί πως το πρόβλημα με τον Ελευθερόπουλο δεν είναι οι προπονητικές του γνώσεις ή το ότι δεν μπορεί να δίνει οδηγίες στον πάγκο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως δεν έχει την εμπειρία να διαχειριστεί τις φουρτούνες και δεν έχει το ειδικό βάρος να αντιμετωπίσει τους κραδασμούς από κακές εμφανίσεις ή ανεπιτυχή αποτελέσματα. Δεν μπορεί με άλλα λόγια να γίνει ασπίδα για τους παίκτες του. Γι’ αυτό το σημερινό αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο κακό για την ομάδα. Επειδή ακριβώς δεν του εξασφαλίζει χρόνο. Συνεπώς τα επόμενα παιχνίδια είναι σαν τελικοί. Κάθε επιτυχία αναμένεται να εξασφαλίσει ηρεμία και χρόνο ώστε η ομάδα με συμπληρωμένο πλέον το ρόστερ (επιστροφές τιμωρημένων και τραυματιών) να δείξει τι πραγματικά μπορεί.

Εδώ έρχεται η παρουσία του κόσμου. Μόνο ο κόσμος μπορεί να ανεβάσει μια ομάδα πληγωμένη και τραυματισμένη από ένα στραπάτσο ειδικά αν πρόκειται για παιχνίδι πρεμιέρας. Κατανοητή η απογοήτευση, ο εκνευρισμός, οι αφορισμοί και οι κακές σκέψεις. Αλλά είμαστε ακόμη στην αρχή! Εδώ είναι που πρέπει να σπρώξουμε την ομάδα για να επουλώσει τις πληγές της. Για να μας δείξει πως εκείνο το συνονθύλευμα παικτών που είδαμε σήμερα ήταν μια κακή παρένθεση. Οι παίκτες θέλω να πιστεύω πως αντιλαμβάνονται το τεράστιο μερίδιο ευθύνης που έχουν για το σημερινό χαστούκι. Τόσο για τους ίδιους όσο και γιατί δεν προστάτεψαν τον προπονητή τους. Στο χέρι τους είναι να μας αποδείξουν πως βιαστήκαμε να τους κρίνουμε/κατακρίνουμε!