Με σπασμένα τα φρένα ...

Ποιός θα το περίμενε αλήθεια; Ποιός το πίστευε; Η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι προέβλεπαν κάτι τέτοιο. Λίγο τα Μέσα με τα «εμπεριστατωμένα» τους άρθρα που αναστάτωσαν τον κόσμο της ομάδας (αποχώρηση Χόφλαντ με το φτιαχτό σήριαλ για την εξαφάνισή του, αποχώρηση Σκοπελίτη, αποχώρηση Νέγκρι), λίγο η έμφυτη νοοτροπία του δύσπιστου και ανυπόμονου Σκαλιώτη, εν πολλοίς ξενέρωσαν τον κόσμο πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Και όμως! Οκτώ αγωνίστηκες μετά και η ομάδα φιγουράρει περήφανα στην κορυφή. Και όχι από τύχη, όχι από τις συγκυρίες, αλλά με το σπαθί της! Έχει αποστομώσει τους πάντες, έχει δώσει απαντήσει και έχει δείξει τα «καρύδια» της σε κάθε αυλοκόλακα των εφημερίδων και όχι μόνο.

Η Λάρνακα δικαιούται να περηφανεύεται, πως δεν είναι ο ποδοσφαιρικός φτωχός συγγενής του πρωταθλήματος. Έχει ομάδα που πρωταγωνιστεί και που πλέον τρομάζει και προκαλεί δέος. Και αυτές τις σκέψεις τις αναφέρω, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου, πως δεν θα αλλάξουν ό,τι και να προκύψει στη συνέχεια. Η ΑΕΚ μας εμπνέει λοιπόν αδέρφια και η ΑΕΚ μας έδωσε ένα λόγο να χαμογελούμε, αυτές τις κοινωνικά και οικονομικά μίζερες μέρες που ζούμε. Μόνο και μόνο γι’ αυτό την υπερευχαριστούμε!  

Η εκστρατεία στο Παφιακό, στέφτηκε με επιτυχία και μάλιστα με εμφατικό τρόπο. Η επιτυχία αυτή, επί της ουσίας αντικατοπτρίζεται με το τρίπτυχο: Αήττητη, Απαραβίαστη και Πρώτη. Η ομάδα μας πλέον, έχει αποδείξει πως η κορυφή δεν είναι αποτέλεσμα τύχης. Είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, πλάνου και πείσματος. Εξάλλου, δεν έχει δεκτεί γκολ για οκτώ συνεχόμενα παιχνίδια και αν συμπεριλάβουμε και το κύπελλο, εννιά. Διόλου ευκαταφρόνητο ρεκόρ που αν μη τι άλλο προκαλεί δέος και γεμίζει αυτοπεποίθηση.  

Στα του παιχνιδιού, η αποστολή της ομάδας μας, δεν ήταν καθόλου εύκολη. Η Πάφος μας δυσκόλεψε σε μεγάλο βαθμό και το σκορ δεν αντικατοπτρίζει το πόσο δύσκολη ήταν η επικράτηση της ομάδας μας. Αξίζει εξάλλου να σημειωθεί, πως η Πάφος μέχρι το παιχνίδι με την ΑΕΚ μας, ήταν αήττητη στην έδρα της και με μηδέν παθητικό. Είναι αλήθεια πως κινδυνέψαμε σε κάποιες περιπτώσεις, κυρίως από αντεπιθέσεις, αλλά η άμυνα μας φώναξε παρόν. Δεν είναι τυχαίο πως διαθέτουμε την καλύτερη άμυνα της Ευρώπης στο κάτω κάτω. Επιθετικά η ομάδα ήταν δραστήρια, έπαιξε ορθόδοξα και έλεγξε απόλυτα το ρυθμό του αγώνα με πρωταγωνιστή τον μαέστρο, Φαν Ντάικ. Η κατοχή στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού ήταν πάνω από 60% για την ομάδα μας και υπήρξαν οι ευκαιρίες για να ανοίξουμε το σκορ νωρίτερα. Χρειάστηκε όμως, να φτάσουμε στα μισά του δευτέρου μέρους για να ανοίξουμε το σκορ με τον «ταυρομάχο». Ο Πιντάδο μέχρι εκείνο το σημείο του παιχνιδιού, δεν είχε προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στην ομάδα παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του. Φυσικά, παίκτες της κλάσης του Ισπανού, δεν θέλουν πολλές ευκαιρίες για να καταθέσουν τα διαπιστευτήρια τους. Μετά το γκολ, η ομάδα μας κυριάρχησε. Ή αν θέλετε, η Πάφος συνειδητοποίησε πως δεν θα μπορούσε να αγγίξει το θαύμα, απέναντι σε μια άμυνα που αρνείται να δεκτεί γκολ για τόσα παιχνίδια. Ο Ντάεμεν, ο οποίος δείχνει σπουδαία στοιχεία και δείχνειικανός να δώσει σημαντικές και ουσιαστικές λύσεις στη δύσκολη συνέχεια, λίγα λεπτά μετά, «ζωγράφισε» ακόμη ένα γκολ με μια φωτοβολίδα από μακρινή απόσταση (το τέταρτο του τέρμα σε δύο παιχνίδια) και ο Πιντάδο στο τέλος του παιχνιδιού έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, με ψύχραιμο πλασέ.

Τί κρατούμε από το σημερινό παιχνίδι;

• Τη γρανιτένια μας άμυνα που πλέον έχει πείσει και τον πιο δύσπιστο πως είναι φτιαγμένη από άριστα υλικά. Είναι η καλύτερη άμυνα της Ευρώπης και το πιστοποιεί σε κάθε παιχνίδι.

• Το ρεκόρ του Χαίμοφ, που ξεπέρασε τον Ντεγκρά και δείχνει ικανός να το συνεχίσει για ακόμη μεγαλύτερο διάστημα. Πόσο λάθος κάναμε αλήθεια όταν αντιδρούσαμε με τη φυγή του Νέγκρι επειδή τη θέση την είχε καπαρώσει ο Ισραηλινός κατ’ εντολή του στρατηγού Σιμόν; Ο άνθρωπος αποδεικνύεται λίρα εκατό και είναι πραγματικός κέρβερος κάτω από τα δοκάρια.

• Τη μαχητικότητα της ομάδας που για ακόμη ένα παιχνίδι σκόραρε μετά το 70΄ του παιχνιδιού, δείγμα της αγωνιστικότητας της ομάδας κατά τη διάρκεια ολόκληρου του παιχνιδιού. Η ομάδα παλεύει μέχρι το τέλος και δεν παρατάει κανένα παιχνίδι. Συνήθως, δικαιώνεται!

• Τη φυσική κατάσταση των παικτών, που τρέχουν για 90 λεπτά ασταμάτητα.

• Την αλλαγή παικτών ενδεκάδας, που δεν δείχνει να επηρεάζει το αγωνιστικό πλάνο της ομάδας, ένδειξη του βάθους στο πάγκο και του πλουραλισμού επιλογών. Η ομάδα έχει ετοιμοπόλεμους πάικτες που ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Αυτούς τους παίκτες θα τους χρειαστεί ακόμη περισσότερο η ομάδα, στη συνέχεια, οπότε είναι σημαντικότατο το γεγονός πως όλοι δείχνουν έτοιμοι να προσφέρουν.

• Στο ότι για ακόμη ένα παιχνίδι είχαμε καινούριους πρωταγωνιστές. Σήμερα ήταν οι Πιντάδο, Ντάεμεν και Φαν Ντάικ. Είναι υγιές η ομάδα να μην στηρίζεται αποκλειστικά σε συγκεκριμένους παίκτες, ούτως ώστε να μην είναι προβλέψιμη.

• Τον Μπεν Σιμόν που για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξε διαβασμένος και πιστός στο αγωνιστικό του πλάνο, πραγματοποιώντας ακόμη μια πετυχημένη αλλαγή που τον δικαίωσε (Ντάεμεν).

Τα πιο πάνω στοιχεία, συνθέτουν και τα συστατικά της επιτυχίας της ομάδας μας. Δεν γίναμε από τη μια μέρα στην άλλη υπερομάδα, αλλά πλέον δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει πως αυτή η ομάδα μπορεί για πολλά. Επιμένω πως είναι νωρίς να μιλούμε για ό,τιδήποτε πέρα από τον οριοθετημένο στόχο της τετράδας, αλλά είναι εμφανές πως με προσοχή και σοβαρότητα η ομάδα μπορεί να κρυφοκοιτάζει και για ψηλότερα.

Τα τρία παιχνίδια που ακολουθούν, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μετρήσουμε δυνάμεις. Αρχής γενομένης με την περσινή πρωταθλήτρια η ομάδα μας καλείται να δείξει χαρακτήρα και να συνεχίσει την τρελή της πορεία στην κορυφή. Η πορεία της ομάδας μας εξάλλου, θυμίζει σε πολλά σημεία, τον περσινό άθλο της Αελ (στιβαρή άμυνα, σωστό πλάνο, σπουδαίος τερματοφύλακας). Η ομάδας μας όμως, σε αντίθεση με την περσινή Αελ, προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο και όχι να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου. Σε αρκετά σημεία προσφέρει και θεαματικές στιγμές και σε καμιά περίπτωση δεν παίζει αντιποδόσφαιρο. Σημαντικός παράγοντας σε τέτοια παιχνίδια, είναι ο κόσμος. Πλέον θεωρώ πως δεν πρέπει να υπάρχει οπαδός, που θα αγνοήσει τη συγκινητική προσπάθεια της ομάδας μας και θα γυρίσει την πλάτη στους παίκτες. Επιβάλλεται να γεμίσει το ΓΣΖ από Αεκτζήδες, που με τη φωνή και τον παλμό τους θα σπρώξουν την ομάδα. Η ομάδα τους χρειάζεται και με τις εμφανίσεις αλλά και τα αποτελέσματα, πιστεύω πως ουσιαστικά τους υποχρεώνει να είναι εκεί. Δεν πρέπει να λείψει κανείς! 

Όλοι μαζί για να κρατήσουμε την ομάδα στην κορυφή και να την ευχαριστήσουμε για τις απίστευτες στιγμές που ζούμε. Πάμε δυνατά και με πάθος αδέρφια!