After match: ΑΕΚ-ΑΕΛ

Το σκηνικό ήταν ιδανικό. Ημιτελικά κυπέλλου, γεμάτη κερκίδα, φωνές, ενθουσιασμός! Όλα προμήνυαν ότι θα ήταν μια ξεχωριστή βραδιά. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα φανταζόμασταν, αφού εμείς χάναμε τις ευκαιρίες κι αυτοί έβαλαν το γκολ χωρίς καν να φτιάξουν φάση…

Ο κόσμος ήταν εκεί!

Δεν μπορούμε να πούμε ότι παρουσιαστήκαμε απροετοίμαστοι. Αντιθέτως, η ομάδα κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα απόδοσης, κατά πολύ πιο πάνω από την ΑΕΛ. Σίγουρα, αρκετά ΜΜΕ θα γράψουν ότι ήταν ένα «ισοζυγισμένο ματς» και άλλες αερολογίες, μόνο και μόνο για να κρατήσουν τα προσχήματα. Αυτή είναι η «πραγματικότητα» των ίσων αποστάσεων. Η πραγματικότητα του γηπέδου, όμως, είναι άλλη. Δεν είναι ντροπή να παραδεχθούν όλοι ότι η ΑΕΚ ήταν καταφανώς ανώτερη! Παίξαμε ελκυστικό ποδόσφαιρο, είχαμε πολύ καλό passing game και επιθετικό πλάνο. Ήμασταν οργανωμένοι, αναχαιτίζαμε με ευκολία τις επιθέσεις της ΑΕΛ και αναπτυσσόμασταν ορθόδοξα. Με απλά λόγια, ήμασταν καλύτεροι!

Αυτή ήταν η ομάδα που είναι καλύτερη μας κ. Φλέμινγκς;;;

Απέναντί μας βρήκαμε μια ΑΕΛ ανύπαρκτη επιθετικά, ζαλισμένη αμυντικά, αλλά μ’ έναν τερματοφύλακα από άλλο πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν σε κάθε ματς της ΑΕΛ ο MVP είναι ο τερματοφύλακάς της. Μια ομάδα βασίζεται πρώτα απ' όλα στον τερματοφύλακα και η ΑΕΛ φαίνεται πως έχει γερές βάσεις. Στην ομάδα μας αυτό δεν λειτούργησε, αφού ο Νέγκρι όσο καλός κι αν είναι, όσο αίλουρος κι αν αποδεικνύεται, δεν παύει από το να έχει αδυναμίες στις στημένες φάσεις. Φυσικά και δεν φέρει την αποκλειστική ευθύνη, αλλά ήταν μια φάση που θα μπορούσε να καθαρίσει. 

Άτυχη στιγμή για τον Νέγκρι...

Όμως, αρνητική εντύπωση προκάλεσαν οι καθυστερήσεις που έκαναν στο τέλος οι παίκτες της ΑΕΛ. Κανείς δεν περίμενε ότι μια επίδοξη πρωταθλήτρια θα έκανε τα κόλπα που κάνουν οι μικρές ομάδες. Ενδεικτικό του μεγέθους αποτελεί η κίτρινη κάρτα για καθυστερήσεις που δέχθηκε ο τερματοφύλακας τους. Από την άλλη, όμως, κατανοούμε το φόβο που ένιωθαν αντιμετωπίζοντας το συνεχές πρέσινγκ της ΑΕΚ.

Εκτός από το ότι ήταν ο MVP του αγώνα, δέχθηκε και κάρτα για... καθυστερήσεις!

Δυστυχώς, παρά την ευκολία μας να δημιουργούμε φάσεις, δεν καταφέραμε να σκοράρουμε. Πώς να το κάνουμε, το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου. Το γκολ είναι αυτό που μετρά και η ΑΕΛ το κατάφερε χωρίς καν… να επιτεθεί. Κάτι που δεν καταφέραμε, παρόλο που ήμασταν μπροστά και στα 90 λεπτά.

Για το ότι δεν σκοράραμε παρά τις ευκαιρίες, ευθύνες έχουμε πρωτίστως εμείς. Πώς γίνεται να φτάνουμε στα ημιτελικά και να αγωνιζόμαστε χωρίς επιθετικούς; Ο Πιντάδο διαρκώς τραυματίας, ο Μιρντάκοβιτς πωλήθηκε μετά τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου και ο Μυτίδης στις κερκίδες. Δεν μπορείς να πας μπροστά όταν αγωνίζεσαι συνέχεια με λειψή ομάδα κάνοντας αλχημείες. Βγάλαμε το πρώτο μισό της σεζόν χωρίς αμυντικούς, τώρα μείναμε χωρίς επιθετικούς. Τα ερωτηματικά είναι πολλά:

• Τι απαιτήσεις μπορούμε να έχουμε όταν απέναντι σε μια άμυνα που δέχεται γκολ με το σταγονόμετρο, έχουμε στη 18άδα μόνο έναν επιθετικό που μπορεί να αγωνιστεί για 20 λεπτά;
• Γιατί δεν κάνουμε αλλαγές;
• Τι συμβαίνει και τα τελευταία 2 χρόνια είμαστε πρώτοι με διαφορά στις απουσίες ποδοσφαιριστών; 
• Γιατί δεν τραυματίζονται με την ίδια συχνότητα οι ποδοσφαιριστές και των άλλων ομάδων; 
• Γιατί σπάνια παίζουμε με γεμάτο ρόστερ;

Παρόλες τις ελλείψεις, η ομάδα κατάφερε να αποδώσει καλό ποδόσφαιρο. Η ποιότητα υπάρχει, αυτό που δεν υπάρχει είναι πληρότητα. Τα πράγματα στον επαναληπτικό είναι, όντως, δύσκολα, όχι όμως και ακατόρθωτα.

Η ΑΕΚ μπορεί. Η ΑΕΚ είναι καλύτερη, αρκεί να το παλέψει. Η ΑΕΚ είναι η ομάδα που μέχρι πρότινος παρέλαυνε στην Ευρώπη! Η ΑΕΚ δεν είναι πυροτέχνημα! Με ανάλογη εμφάνιση και στο Τσίρειο, μπορούμε να προκριθούμε. Εξάλλου, αυτός είναι και ο μοναδικός στόχος των ποδοσφαιριστών. Ας πεισμώσουν, ας τα δώσουν όλα, για το τρόπαιο. Για αυτό, άλλωστε, αγωνίζονται!

Συγχαρητήρια στην ΑΕΛ για την ανέλπιστη πορεία που κάνει. Μπορεί να μην παίζει το… sexy ποδόσφαιρο, όμως παίρνει την ουσία. Εμείς δυστυχώς μείναμε μόνο στο… sexy.