ΕυρωΑΕΚ ... αφιερωμένο σε όσους πίστεψαν πως "δεν ήταν έτοιμη για ομίλους"

Το τέλος μιας μαγικής ποδοσφαιρικής βραδιάς. Ενός ποδοσφαιρικού έπους που ξεκίνησε να γράφεται το καλοκαίρι και συνεχίζεται με βραδιές όπως αυτή που ζήσαμε πριν από λίγες ώρες. Σελίδες που γράφονται με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου αλλά και στις καρδιές των οπαδών, των Λαρνακέων που πλέον έχουν να καμαρώνουν για το ποδοσφαιρικό στολίδι της πόλης, που έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο αλλά και να κλείσει στόματα.

Είναι η ίδια ομάδα που πριν δύο μήνες χαρακτηριζόταν από την πλειονότητα των Μέσων (που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν χώνεψαν αυτήν την πρόκριση και ποτέ δεν της έδειξαν το σεβασμό που της αξίζει) ως μια ομάδα που δεν ήταν έτοιμη για τους ομίλους. Μια ομάδα που δέχτηκε τη συντριβή από την τρίτη ομάδα της Γερμανίας και χλευάστηκε όσο καμιά άλλη ομάδα της Κύπρου σε ευρωπαϊκή συντριβή. Είναι η ίδια ομάδα που όποτε αγωνίζεται στην Ευρώπη, αποτελεί την τριτοτέταρτη είδηση στις εφημερίδες και τα αθλητικά sites, μιας και είναι πιο ενδιαφέρον και πρωτευούσης σημασίας να αφιερώνεται χώρος για την κούραση παικτών του Αποέλ, για το κυνήγι από τα φαντάσματα της Ομόνοιας και για το επερχόμενο ντέρμπι της Λεμεσού.

Φυσικά, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Οι ίδιοι επέλεξαν το δρόμο τους, αλλά με περηφάνια δηλώνουμε πως έχουμε μια ομάδα που ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο με τα αποτελέσματά της, αλλά πολύ περισσότερο με τις εμφανίσεις της. Μια ομάδα που παίζει για την πάρτι της και για τον υπέροχό της κόσμο. Και ας την αγνοούν οι «λειτουργοί» της δημοσιογραφίας. Δεν πειράζει. Για τον κόσμο της ομάδας το ταξίδι και οι αναμνήσεις δεν μετριούνται σε μονόστηλα. Αξίζει να σημειωθεί πως η σημερινή νίκη της ομάδας μας απέναντι στη Μακάμπι, είναι και η πρώτη νίκη κυπριακής ομάδας στους ομίλους τους Europa League! 

Θα ξεκινήσω από κάτι που αποδεικνύεται στα τελευταία δύο παιχνίδια της ομάδας, στα οποία η ομάδα αγωνίζεται με υπηρεσιακό προπονητή, ή καλύτερα αγωνίζεται χωρίς προπονητή. Είναι πλέον εμφανές πως το πρόβλημα στα αποδυτήρια επί Κάανεν, ήταν υπαρκτό (δεν θα σταθώ στα γιατί και μάλλον δεν έχει και σημασία) και πως η ομάδα στα παιχνίδια σερνόταν λόγω αγωνιστικής απειθαρχίας που προερχόταν από την έλλειψη υγείας και χημείας μεταξύ προπονητή και παικτών. Η ομάδα πλέον δείχνει απελευθερωμένη. Μια γροθιά. Με τρεξίματα, με πάθος, με πειθαρχία, με πλάνο. Και επειδή δεν μιλούμε για νέο προπονητή που ίσως θα άλλαζε τη ψυχολογία, αλλά για τα ίδια πρόσωπα που ήταν στην ομάδα, πλην του προπονητή, μπορεί πλέον να λεχθεί πως το πρόβλημα ήταν οι σχέσεις προπονητή – παικτών.

Η ομάδα πλέον είναι χάρμα οφθαλμών. Με φαντασία στο παιχνίδι της, με αλληλοκαλύψεις, με γρήγορο ρυθμό. Σημαντικός παράγοντας είναι η επιστροφή όλων των παικτών που τόσο στερηθήκαμε. Ειδικά το αμυντικό δίδυμο, είναι εμφανές το πόσο έλειψε από την ομάδα. Μουρίγιο και Χόφλαντ συνθέτουν το ιδανικό αμυντικό δίδυμο και θα έλεγε κανείς πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Άμυνα από γρανίτη, απροσπέλαστη, με ψυχραιμία και ποιότητα. Κατ’ εμένα συνθέτουν το κορυφαίο αμυντικό δίδυμο στην Κύπρο και η επιστροφή τους ανεβάζει επίπεδο την ΑΕΚ.

Στα του αγώνα δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Κέρδισε η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο, η ομάδα που το ήθελε περισσότερο και ήξερε πώς να το διεκδικήσει. Η Μακάμπι περιορίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού σε παθητικό ρόλο και αυτό οφείλεται στο αγωνιστικό τσαμπουκά της ομάδας μας. Με δύο υπέροχα τέρματα από τους κορυφαίους σήμερα Γκαρσία και Πιντάδο η ομάδα προηγήθηκε 2-0 και έδειξε στη Μακάμπι ποιο ήταν το αφεντικό της αναμέτρησης. Ακόμα και το 2-1 δεν αποσυντόνισε την ομάδα. Δέχτηκε φυσιολογικά πίεση αλλά δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα. Θα μπορούσε μάλιστα να καθαρίσει το παιχνίδι από το 80’ όταν ο Πρισό έχασε μοναδική ευκαιρία να διευρύνει το σκορ απέναντι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Γενικά η έλλειψη ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού από τον Πρισό σε μεγάλα διαστήματα των παιχνιδιών, αλλά και στην τελική προσπάθεια προβληματίζουν. Ευτυχώς σήμερα δεν στοίχισαν. Πάντως πάλεψε πολύ περισσότερο από προηγούμενα παιχνίδια και σίγουρα αρνητικός δεν ήταν.

Η ομάδα σήμερα συνέχισε απ’ εκεί που έμεινε με τη Σάλκε. Όλη η ομάδα ήταν συγκλονιστική και θα μπορούσε να πει κανείς πως όσοι αγωνίστηκαν διακρίθηκαν. Δεν υστέρησε κανείς και όλοι ήταν εξαιρετικοί. Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στον Γκόμεζ που δείχνει αναγεννημένος. Η επανατοποθέτησή του στον άξονα τον έχει απελευθερώσει και πλέον ξεδιπλώνει στο γήπεδο το μεγάλο του ταλέντο. Εκείνο που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι η θέληση του στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας, αφού μαρκάρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Ξεχειλίζει από πάθος και χαίρεσαι να τον βλέπεις.

Σημαντική και η επιστροφή του Φαν Ντάικ στην εντεκάδα, μιας και αποτελεί το βαρόμετρο της ομάδας και είναι ο παίκτης που δίνει ηρεμία και σιγουριά στο παιχνίδι της ομάδας. Παίχτης ορχήστρα, πάντα μυαλωμένος και με πολλή αθόρυβη δουλειά στο γήπεδο.

Η τοποθέτηση του Γκαρσία στα αριστερά της επίθεσης, επίσης κρίνεται απόλυτα πετυχημένη, μιας και είναι πιο απελευθερωμένος και δεν αναγκάζεται να βρίσει μπροστά του δυο και τρεις αμυντικούς – πράγμα που συνέβαινε όταν αγωνιζόταν στο άξονα. Σήμερα ήταν ιδιαίτερα ορεξάτος και ήταν μια πραγματική απόλαυση να τον παρακολουθείς. Παίχτης με απύθμενο ποδοσφαιρικό ταλέντο αλλά και ευφυΐα που χαίρεσαι να τον χαζεύεις να ζωγραφίζει στο γήπεδο. Σήμερα ήταν ο κορυφαίος της ομάδας μας, ανάμεσα σε ισάξιους συμπαίκτες.

Απομένει μια αγωνιστική για το φινάλε του ομίλου. Η ομάδα μας έχει πιθανότητες πρόκρισης αν νικήσει στο Βουκουρέστι και δεν νικήσει η Μακάμπι στο Ισραήλ τη Σάλκε. Όλα παίζονται ακόμα και σίγουρα η ομάδα μας σε δυο βδομάδες θα τα δώσει όλα παίζοντας την πρόκριση μέσα στη Ρουμανία. Αν μη τι άλλο η ομάδα μας απέδειξε πως έχει ποδοσφαιρικό θράσος και με εμφανίσεις σαν την αποψινή ή εκείνη απέναντι στη Σάλκε, σε κάνουν να αισιοδοξείς πως το ταξίδι στο όνειρο μπορεί να συνεχιστεί. Έτσι κι αλλιώς η πορεία της ομάδας στον όμιλο κρίνεται καθόλα επιτυχημένη και είναι κάτι περισσότερο από αξιοπρεπής. Μόνο θαυμασμός και περηφάνια αξίζει σε αυτή την ομάδα και πραγματικά οι οπαδοί της νιώθουν περήφανοι που είναι συνοδοιπόροι σ' αυτό το ταξίδι.

ΑΕΚ σε ευχαριστούμε για μια ακόμη μαγική

 ποδοσφαιρική βραδιά… μέχρι την επόμενη!