2η αγωνιστική: ΑΕΚ – Ολυμπιακός Λευκωσίας 1-1

Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι η ομάδα μας κόλλησε στην ισοπαλία, χάνοντας ακόμα δύο βαθμούς στην έδρα της. ΑΕΚ και Ολυμπιακός Λευκωσίας εξήλθαν ισόπαλοι 1-1, σε ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι, χωρίς ρυθμό, με πολλά λάθη και από τις δύο ομάδες και με λιγοστές ευκαιρίες. Το αποτέλεσμα σε γενικές γραμμές κρίνεται δίκαιο αν και στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δημιούργησε τις προϋποθέσεις να προηγηθεί αλλά βρήκε απέναντι του τον Νέγκρι.

Η ομάδα της ΑΕΚ παρατάχθηκε με το γνωστό σχήμα με το οποίο παρατάχθηκε στα πλείστα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο αποτέλεσαν ο Ντίμεχ με τον Μουρίγιο, ενώ στα αριστερά της επιθετικής γραμμής προτιμήθηκε ο Κίνγκσλει αντί του Παύλου. Επίσης τον αγώνα ξεκίνησε ο Νέγκρι αντί του Φορτίν κάτω από τα δοκάρια της ομάδας μας.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για την ομάδα μας, αφού μόλις στο πρώτο λεπτό ευτύχισε με ένα κεραυνοβόλο σουτ του Λίνσεν, να ανοίξει το σκορ, δίνοντας την εντύπωση πως εύκολα ή δύσκολα θα ήταν το αφεντικό αυτού του παιχνιδιού. Εκεί που θα περίμενε κανείς πως το γρήγορο γκολ θα άλλαζε τις ισορροπίες του παιχνιδιού και θα έδινε φτερά στα πόδια των παιχτών μας, ανεξήγητα η ομάδα έχασε τη συγκέντρωσή της και έκανε σωρεία λαθών στις μεταβιβάσεις, δίνοντας και γήπεδο στον Ολυμπιακό. Η ΑΕΚ μεσοεπιθετικά ήταν ακίνδυνη και ο Ολυμπιακός έχοντας την κατοχή της μπάλας ξεκίνησε να γίνεται απειλητικός. Μετά από δύο τρείς υποψίες ευκαιριών οι μαυροπράσινοι, , έξι λεπτά πριν το σαραντάλεπτο  ισοφάρισαν το παιχνίδι με τον Μιροσάβλιεβιτς να τρυπώνει στην άμυνά μας μετά από εκτέλεση φάουλ. Στη φάση της ισοφάρισης ο Ντε Κλερ έχασε τον παίχτη που έπρεπε να μαρκάρει και έχασε κατά κράτος τη μάχη στον αέρα, ενώ ο Νέγκρι άργησε να αντιδράσει καθώς δεν βγήκε από την εστία του.

Στο δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο η ΑΕΚ μπήκε κάπως πιο επιθετικά στον αγωνιστικό χώρο, αλλά οι ενέργειες των παιχτών της ήταν βεβιασμένες ή ημιτελείς και δεν χαρακτηρίζονταν από τη γνωστή ψυχραιμία που επιδείκνυε η ομάδα μας μέχρι σήμερα. Η είσοδος του Παύλου με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου στη θέση του αρνητικότατου Κίνγκσλει έδωσε πνοή στην ομάδα, αλλά στο τελείωμα των φάσεων γινόταν εύκολα το λάθος. Ο Μιρντάκοβιτς δεν πατούσε καλά στο γήπεδο και στις περιπτώσεις που έπαιρνε σωστά την μπάλα στην περιοχή, τα τελειώματα του ήταν κάκιστα. Κάκιστη ήταν και η απόδοση του Πρίσο, ο οποίος παρακρατούσε την μπάλα και συνήθως έχανε την μπάλα εύκολα καθώς δεν μπορούσε με τις γνωστές του εκρήξεις να ξεφύγει από τους αντίπαλους αμυντικούς. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κατάστρεφε τις επιθετικές ενέργειες της ομάδας είτε στο σημείο του αγώνα που έπαιζε στα αριστερά είτε στο τέλος του αγώνα που επέστρεψε στα δεξιά της επίθεσης. Από την άλλη ο Ολυμπιακός ήταν ιδιαίτερα απειλητικός στις αντεπιθέσεις και θα μπορούσε να σκοράρει.   Σε μια επιθετική προσπάθεια του Τσίντι στο 67' ο  Νέγκρι απέκρουσε εντυπωσιακά, ενώ στο 75’ ο Μιροσάβλιεβιτς μόνος στο ύψος του πέναλτι δεν κατάφερε να σκοράρει καθώς και πάλι ο Νέγκρι ως «από μηχανής θεός» απομάκρυνε σωτήρια τον κίνδυνο. Στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο του αγώνα η ΑΕΚ προσπάθησε να γίνει πιο επιθετική αλλά και πάλι δεν υπήρχε καθαρό μυαλό.

Από την ομάδα μας δεν διασώθηκε κανείς. Η ομάδα βρέθηκε συνολικά σε κακή μέρα και ο μόνος που έσωσε κάπως τα προσχήματα, ήταν ο Νέγκρι , με τις σωτήριες αποκρούσεις του στο δεύτερο ημίχρονο. Όλοι οι παίκτες ήταν πολύ πίσω από τα συνηθισμένα στάνταρ απόδοσής τους, και η ΑΕΚ δεν λειτουργούσε ως σύνολο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης ήταν εμφανές πως δεν υπήρχε ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, δείγμα της έλλειψης συγκέντρωσης, αλλά και προφανώς της μη καλής ανάγνωσης του παιχνιδιού του αντιπαλου.

Με βάση τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού το αποτέλεσμα κρίνεται ικανοποιητικό, μιας και θα μπορούσε να είναι και χειρότερο. Προσωπικά θεωρώ πως το γρήγορο γκολ λειτούργησε αρνητικά για την ομάδα μας, μιας και μας αποσυντόνισε κάνοντας τους παίκτες να χάσουν την συγκέντρωσή τους. Δεδομένου πως σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού τους ήταν και το παιχνίδι με την Μακάμπι, εκτιμώ πως μετά το … γκολ από τα αποδυτήρια, θεώρησαν πως θα είχαν ένα εύκολο παιχνίδι, πράγμα το οποίο τελικά στοίχισε. Δυστυχώς και φέτος η ομάδα δείχνει πως δυσκολεύεται να εκμεταλλευτεί την έδρα της, αφού όπως και πέρσι έχει απώλειες βαθμών.

Κλείνοντας, θεωρώ πως δεν χάθηκε κάτι σήμερα με την απροσδόκητη απώλεια βαθμών στην έδρα μας. Είναι ίσως ένα καμπανάκι για τους παίκτες πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο και ιδρώτα στο γήπεδο. Οπότε τα κεφάλια μέσα και συνεχίζουμε. Δεν είναι καιρός για απογοήτευση ή μεμψιμοιρίες. Εξάλλου ακολουθεί το παιχνίδι με την Μακάμπι που δεν είναι καθόλου εύκολο, οπότε όλη η προσοχή πρέπει να στραφεί εκεί. Το πρωτάθλημα τώρα ξεκινά οπότε έχουμε δρόμο μπροστά μας για να παρουσιαστούμε καλύτεροι και να κλείσουμε στόματα. Ήδη τα «αντικειμενικά Μέσα» ξεκίνησαν τα γνωστά πικρόχολα σχόλια τους λες και περίμεναν στην γωνιά την πρώτη στραβή. Απλά φίλοι μου να ξέρετε πως η ΑΕΚ είναι εδώ και έχει όλα τα φόντα για να κλείσει και πάλι στόματα και να τους αναγκάσει και πάλι να αναθεωρήσουν.  Όσο για τον κόσμο, η παρουσία του κρίνεται ικανοποιητική, όμως σαφώς θα μπορούσε να είναι και περισσότερος και πιο εκδηλωτικός. Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να ανατρέψουμε το αίσθημα της πίκρας που βιώνουμε σήμερα. Η ομάδα μας απέδειξε πως έχει όλα τα εχέγγυα για να πετύχει. Οπότε ψηλά το κεφάλι και προχωρούμε.