After match: ΑΕΚ - ΔΟΞΑ 2-0

Δοξάστε τους!!!

3η αγωνιστική και ο καλπασμός συνεχίζεται!!! Η ομάδα παίζοντας και πάλι με αγωνιστική πειθαρχία και ταυτότητα, κέρδισε δίκαια αποδίδοντας κατά διαστήματα ωραίο ποδόσφαιρο. Λένε πως κάτι που επαναλαμβάνεται παύει να είναι τυχαίο. Η νέα ΑΕΚ δεν είναι τυχαία ομάδα! Ήταν ανώτερη και στα 3 πρώτα ματς, είχε συνέχεια και συνέπεια στο παιχνίδι της και έπαιξε απολαυστικό ποδόσφαιρο, ίσως το καλύτερο μέχρι στιγμής στην Κύπρο! AEKlicious!!! Αυτά που ζητά ο κόσμος δηλαδή. Μιας και αναφέραμε τον κόσμο ας αρχίσουμε από κει…


Ο κόσμος
Αλήθεια, θυμάστε τα προηγούμενα χρόνια τι γινόταν στην 3η αγωνιστική; Ας είμαστε ειλικρινείς. Μετά την πρώτη ήττα ο κόσμος της πρεμιέρας ξενέρωνε και εξαφανιζόταν. «Μια από τα ίδια», μουρμουρούσαν και δεν ξαναπατούσαν μέχρι την επόμενη πρεμιέρα. Φέτος διανύαμε την 3η αγωνιστική, παίζαμε με τη Δόξα (έναν μη εμπορικό αντίπαλο) και 3500 ΑΕΚτζήδες ήταν εκεί!!! 3500 μπράβο σε όλους!!! Όχι μόνο ήρθε ο κόσμος, αλλά δημιούργησε και μια δυνατή και πολιτισμένη ατμόσφαιρα. Επικράτησε ένα κλίμα ευφορίας χωρίς να συμβεί κανένα παρατράγουδο. Ένα ήσυχο βραδάκι που κάλλιστα μπορούσε να απολαύσει και μια οικογένεια με τα παιδιά της! Έχω την ισχυρή πεποίθηση πως η διοίκηση πρέπει να στοχεύσει στην προσέλκυση των οικογενειών, παρά των «ταραξιών». Εξάλλου οι ταραξίες κοστίζουν ακριβά (βλέπε πρόστιμα), ενώ οι οικογένειες πληρώνουν αδρά. Ο νέος ευρωπαϊκός αέρας που φυσάει στα αποδυτήρια, πνέει και στις κερκίδες! Μπράβο μας! Δύο ματς στο ΓΣΖ και δεν υπήρξε ούτε ένα ψεγάδι! Φτου, μην μας ματιάσουν!

Ο αγώνας
Μια βδομάδα διαβάζαμε για τον πιο δύσκολο αγώνα. Εκτός τούτου, μας θύμισαν πως έχουμε 6 χρόνια να κερδίσουμε τη Δόξα! Παρόλο που ξεκινήσαμε με δοκάρι… από τα αποδυτήρια, εντούτοις η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Η ομάδα είχε την κατοχή, αλλά δεν μπορούσε να διασπάσει το τείχος της αντιπάλου. Καθώς κυλούσαν τα λεπτά έρχονταν στη μνήμη οι επίμαχες εικόνες του παρελθόντος. Πιστεύω πως φοβηθήκαμε στο Α’ ημίχρονο τη Δόξα, ή αν προτιμάτε υποτιμήσαμε τους εαυτούς μας. Όλη η φιλολογία των προηγούμενων ημερών υποθέτω πως πέρασε στο υποσυνείδητο των παικτών. Αφού και ο ίδιος ο Βαν Ντάικ δήλωσε πως στα πρώτα 2 ματς παίξαμε ελεύθερα δίχως πίεση, άρα τα δεδομένα στο ματς με τη Δόξα ήταν πολύ διαφορετικά. Ευτυχώς στο Β’ ημίχρονο το γρήγορο γκολ του Κινγκ έσβησε τις όποιες μνήμες στριφογύριζαν στο μυαλό μας και ελευθέρωσε τα πόδια της ομάδας. Από εκείνο το σημείο και μετά η ΑΕΚ θύμιζε και πάλι «playstation», παίζοντας γοητευτικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Το γκολ του Αρνάλ μετά από ρεσιτάλ του Πρισό ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Εκτός από τα παρθενικά γκολ των Κινγκ και Κόντε, οφείλουμε να αναδείξουμε και το γεγονός πως για πρώτη φορά φέτος δεν δεχθήκαμε γκολ και δεν υποπέσαμε σε πέναλτι. Σε 3 αγώνες έχουμε 3 γκολ κατά, τα 2 με πέναλτι αν λέει κάτι. Έξι άδοξα χρόνια με τη Δόξα, έφτασαν στο τέλος τους! Η φετινή ΑΕΚ έχει ακόμα πολλές παραδόσεις να σπάσει!

Οι κορυφαίοι
Έχω την εντύπωση πως ο MVP του γηπέδου είναι ο δαιμόνιος Πρισό. Ο «νεκατώστρας» ανακάτωνε συνέχεια την αντίπαλη άμυνα και σίγουρα δικαιούταν να χρηστεί σκόρερ. Αντ’ αυτού έδωσε δύο ασίστ. Ειδικά η δεύτερη, προήλθε αφού πρώτα «χόρεψε» τους αμυντικούς δίνοντας ένα «πάρε-βάλε» γκολ στον Ισπανό. Ο Κόντε πέρασε στο ημίχρονο ως αλλαγή του Παουλίστα και κατάφερε στο ντεμπούτο του σκοράρει. Είναι πολύ σημαντικό για έναν επιθετικό να έχει καλή ψυχολογία και σίγουρα αυτό το γκολ θα τον ντοπάρει. Το πρώτο γκολ της ΑΕΚ ήρθε από το συνήθη ύποπτο, τον ένα και μοναδικό Κινγκ! Ο Πρισό σέρβιρε και ο Κινγκ μας κέρασε το πρώτο του γκολ! Ήταν καιρός να σκοράρει ο «Βασιλιάς» και φυσικά οι ιαχές «Κινγκ Κινγκ» ακούστηκαν σ’ όλη τη Λάρνακα! Από κει και πέρα ο Γκόμεζ συνεχίζει να εντυπωσιάζει με την απόδοσή του, ο Μαρκάσα για τα τρεξίματά του, ο Νέγκρι για τη σταθερότητά του, ο Τζέισον για την μαχητικότητά του και γενικώς όλα τα παιδιά για την υπερπροσπάθεια που κάνουν. Αξίζει να αναφερθεί και η θετικότατη παρουσία του Ορθόδοξου, ο οποίος ήταν αλάνθαστος και έδεσε αμέσως με την ομάδα. Με άλλα λόγια, η ομάδα είναι πλήρης και δεν μπάζει από πουθενά! Εν κατακλείδι, ας σημειωθεί πως και στα 2 γκολ οι παίκτες πανηγύρισαν κυριολεκτικά έξαλλα μπροστά από την κερκίδα μας. Είναι σημαντικό για όλους μας να βλέπουμε τους παίκτες να έρχονται μπροστά μας να πανηγυρίζουν. Είναι η πιο σπουδαία στιγμή ενός αγώνα και θέλουμε να τη ζούμε μαζί!

Ο προπονητής
Τα ρεσιτάλ προπονητικής συνεχίζονται. Ο κ. Κάανεν πραγματικά διαβάζει τα παιχνίδια και προετοιμάζει ανάλογα την ομάδα. Συγκριτικά με την πρεμιέρα ήταν σηκωμένος περισσότερο δίνοντας συνεχώς οδηγίες. Προσωπικά μ’ αρέσει που θεωρεί τις αλλαγές ως ένα επιπλέον όπλο της ομάδας. Όλοι θυμόμαστε προπονητές που ενώ τους φώναζε όλη η κερκίδα να κάνουν καμιά αλλαγή μπας και αλλάξει η ροή του αγώνα, αυτοί παρέμεναν πεισματικά ανένδοτοι κάνοντας αλλαγή στο παρά κάτι. Ο Κάανεν, λοιπόν, δεν κομπλάρει και προβαίνει σε αλλαγές προσπαθώντας να βελτιώσει την κατάσταση. Παρόλο που το σκορ ήταν 0-0 και η ΑΕΚ ήταν καλύτερη, άλλαξε από το ημίχρονο τον Παουλίστα για να βάλει τον Κόντε που δεν ξανάπαιξε και δικαιώθηκε αφού σκόραρε! Θυμίζω και την παρουσία του νεαρού και πρωτοεμφανιζόμενου Μιτίδη στο ματς με την Ομόνοια. Επίσης, την παρουσία του Ορθόδοξου στο αρχικό σχήμα, αλλά και την προώθηση του Χόφλαντ ως επιθετικού στην πρεμιέρα. Γενικώς, ο Κάανεν δεν φοβάται να ρισκάρει σ’ έναν αγώνα και ως τώρα βγαίνει κερδισμένος. Ακόμα και το γεγονός πως έκανε μέσα σε 2 μήνες μια παρέα αγνώστων σε ομάδα μοντέλο, λέει πολλά! Αφού πλέον όλοι μιλούν για τη μαεστρία του, ας μάθουν να προφέρουν σωστά και τ’ όνομά του, διότι αν συνεχίσει έτσι θ’ αφήσει εποχή (κι ας ήταν πωλητής της Audi!!!). Θα ήταν τεράστια παράλειψη να μην αναφέρω ένα περιστατικό το οποίο με συγκίνησε. Την ώρα που ο Τζέισον ήταν στο φορείο και ενώ ο αγώνας ήταν σε εξέλιξη, ο προπονητής έφυγε από τον πάγκο, κατευθύνθηκε αρκετά μέτρα μακριά, μίλησε λίγο με τον παίκτη και του έσφιξε δυνατά το χέρι δίνοντας του θάρρος! Όλα αυτά την ώρα που αγώνας παιζόταν! Είδατε πολλούς προπονητές να φεύγουν από τον πάγκο τους για να εμψυχώσουν τραυματίες ποδοσφαιριστές;;;!!! Με την ευκαιρία αυτή να ευχηθούμε στον Τζέισον να αναρρώσει τόσο γρήγορα όσο τρέχει στο γήπεδο!

Την επόμενη αγωνιστική όλοι γήπεδο να τριτώσει το καλό!