Αφιέρωμα: 19χρόνια Α.Ε.Κ.!!!

18 Ιουλίου 1994

Μια ημερομηνία σημαδιακή για τη Λάρνακα και το αθλητικό γίγνεσθαι της πόλης. Είναι η μέρα που συγχωνεύθηκε ο Πεζοπορικός και η Ε.Π.Α. έτσι ώστε να ενώσουν την πόλη και επαρχία Λάρνακος, δημιουργώντας μια ομάδα που θα είναι άξια να πρωταγωνιστεί στο ποδοσφαιρικό, καλαθοσφαιρικό αλλά και πετοσφαιρικό στερέωμα του τόπου. Το βρέφος αυτό που μόλις είχε γεννηθεί πήρε το όνομα Α.Ε.Κ. : "Αθλητική Ένωση Κίτιον" 

Ένα όνομα ιστορικότατο αφού αναφέρεται στην αρχαία πόλη του Κιτίου και στο φημισμένο λιμάνι της. Σύμβολό της ο Κίμων ο Αθηναίος, που "και νεκρός ενίκα". Αναμφισβήτητα για να γνωρίσει κάποιος την ιστορία της ομάδας μας, πρέπει να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Όχι απλά μέχρι το 1994, αλλά πολύ παλαιότερα. Κι αυτό γιατί η Α.Ε.Κ. έχει περάσει από πολλές φάσεις προτού καταλήξει στη σημερινή της ονομασία και σύσταση...

Συγκεκριμένα, πρέπει να ταξιδέψουμε πίσω στο 1926. Ήταν η χρονιά που ιδρύθηκε ο Α.Μ.Ο.Λ.: Αθλητικός Μουσικός Όμιλος Λάρνακος, για να υποβοηθήσει τη μουσική και αθλητική ανάπτυξη της κυπριακής αυτής πόλης. Σύμβολο του ομίλου η Άρπα και τα χρώματά του το κίτρινο και το μαύρο. Ετσι, το 1927, δημιούργησε αξιόλογη Μαντολινάτα και 15μελή Ορχήστρα υπό τη μουσική διεύθυνση του (εκ των μελών του ΔΣ) Ερμάνου Ζιρίγκοβιτς. Τα 2 μουσικά σύνολα εμφανίστηκαν σε πολλές εκδηλώσεις της πόλης.

Το 1927 όμως ένας άλλος σπουδαίος όμιλος γεννιόταν και επίσημα, ο

Πεζοπορικός Όμιλος Λάρνακος. (Π.Ο.Λ.) Μαρτυρίες τοποθετούν τη δραστηριοποίηση του Πεζοπορικού πολύ νωρίτερα, το 1924. Σύμβολό του η καμήλα-δρομέας που ακούραστη διανύει ατελείωτα χιλιόμετρα. Για να γίνει κάποιος μέλος του Πεζοπορικού έπρεπε να περπατήσει από τη Λάρνακα μέχρι τη Δεκέλεια και πίσω! Χρώματα του ομίλου το πράσινο και το λευκό. Φιλοσοφία του ομίλου όπως υποδηλώνει και το όνομά του ήταν η πεζοπορία αλλά και κατ’ επέκταση οι αθλητικές δραστηριότητες. Συχνά διοργάνωνε εκδρομές, πεζοπορίες αλλά και ποδηλασία σε ολόκληρη την Κύπρο. Αργότερα δραστηριοποιήθηκε και με άλλα αθλήματα όπως το Χόκεϊ, την κωπηλασία κ.α. Μάλιστα, με δική του πρωτοβουλία διεξήχθη το πρώτο παγκύπριο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα το 1931, πριν την ίδρυση της Κ.Ο.Π. Τόσο ο Α.Μ.Ο.Λ. όσο και ο Πεζοπορικός συμμετείχαν ενεργά στις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις της Λάρνακας.

Το 1932 οι δύο αυτοί όμιλοι συγχωνεύθηκαν δημιουργώντας την Ε.Π.Α. : «Ένωσις Πεζοπορικού Α.Μ.Ο.Λ.» Ο νέος αυτός σύλλογος δημιούργησε ομάδα ποδοσφαίρου αλλά ενίσχυσε και τη φιλαρμονική με στελέχη του Πεζοπορικού. Η φιλαρμονική αυτή ήταν το καμάρι της πόλης για πολλά χρόνια. Το σωματείο διοργάνωνε συχνά καλλιτεχνικές παραστάσεις με τη συνοδεία της ορχήστρας του. Παράλληλα διέθετε και ποδοσφαιρική ομάδα η οποία προσπαθούσε για το καλύτερο. Στην ομάδα αγωνίζονταν ελληνοκύπριοι, τουρκοκύπριοι και αρμένιοι. Η πόλη είχε πλέον ενωθεί με ένα όνομα: «Ε.Π.Α.»

Η ένωση αυτή όμως διήρκησε μόνο για 5 χρόνια, καθώς το 1937 απεχώρησαν από την Ε.Π.Α. μερικά 

μέλη τα οποία επιθυμούσαν να επαναδραστηροποιήσουν τον Πεζοπορικό. Έτσι κι έγινε. Όμως η Ομοσπονδία απαγόρευε τη χρησιμοποίηση του ονόματος Πεζοπορικός καθώς αυτό υπήρχε και παλαιότερα όταν είχε συγχωνευθεί με την Ε.Π.Α. Έτσι αποφάσισαν να τον ονομάσουν «Νέο Πεζοπορικό» όμως σύντομα καθιερώθηκε και πάλι ως Πεζοπορικός ή Πιολάς όπως ήταν αργότερα το χαϊδευτικό της ομάδας. ΠΙ-Ο-ΛΑ Τα αρχικά γράμματα δηλαδή του Π.Ο.Λ. Μια νέα εποχή είχε αρχίσει με τις δύο ομάδες να εκπροσωπούν την πόλη πλέον ξεχωριστά στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα αλλά και σε άλλα αθλήματα όπως την καλαθόσφαιρα όπου ο Πεζοπορικός μεγαλουργούσε για ένα διάστημα μετρώντας 3 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Συχνά υπήρχαν και μικρές κόντρες-πειράγματα μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων, αλλά σπάνια έβγαιναν εκτός ορίων.

Στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1955-59 πολλοί από τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων εντάχθηκαν στους κόλπους της Ε.Ο.Κ.Α. και αρκετοί από αυτούς συνελήφθησαν. Γνωστότερος είναι ο ποδοσφαιριστής του Πεζοπορικού, Μιχαλάκης Παρίδης, ο οποίος έπεσε μαχόμενος. Το άγαλμά του βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, απέναντι από τις Καλογριές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σωματεία-κτίρια που κατά καιρούς φιλοξενούσαν τις δυο ομάδες. Μαρτυρίες θέλουν το πρώτο σωματείο του Πεζοπορικού να στεγάζεται στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το Δημοτικό σχολείο Καλογερά! Αργότερα, μεταφέρθηκε στην οδό Καλογερά και πάλι, αλλά πίσω από τη νυν Ελληνική τράπεζα. Στην πιο πρόσφατη ιστορία του ο Πεζοπορικός στεγαζόταν στην καρδιά της πόλης, απέναντι από την Α.ΤΗ.Κ. (CYTA) πάνω από το νυν καφέ blenders. Tέλος, όπως θα θυμούνται οι περισσότεροι, ο Πεζοπορικός φιλοξενείτο σε ένα επιβλητικό κτίριο της Μητρόπολης, όπου παλαιότερα ήταν η Γαλλική πρεσβεία, στα φώτα χρυσοπολίτισσας. Εκεί είναι που πανηγύρισε και το πρωτάθλημα πριν 20 χρόνια περίπου.

Η Ε.Π.Α. φιλοξενήθηκε ένα διάστημα επίσης στο σωματείο πίσω από την Ελληνική Τράπεζα. (όπως και ο Πεζοπορικός) Αργότερα το σωματείο της ήταν στη Λεωφόρο Γρηγόρη Αυξεντίου, στη γωνία με την Αποστόλου Βαρνάβα, λίγο πριν τα φώτα της αστυνομίας. Τέλος, το 1990 εγκαινιάστηκε επίσημα το νέο σπίτι της Ε.Π.Α., που έμελλε να είναι και το σημερινό σωματείο της Α.Ε.Κ.

Έχοντας δεδομένο λοιπόν το γεγονός ότι η Α.Ε.Κ. γεννήθηκε το 1994 από την ένωση των δύο αυτών ένδοξων ομάδων ως συνεχιστής της ιστορίας τους, τότε καταλαβαίνουμε πόσο "βαριά" είναι η κιτρινοπράσικη φανέλα. Μια φανέλα που κρύβει πίσω της ουκ ολίγα τρόπαια:

5 πρωταθλήματα

7 κύπελλα 

1 ασπίδα

Οι πιο πάνω πληροφορίες συγκεντρώθηκαν από μαρτυρίες πρώην Επαϊτών και Πεζοπόρων, και νυν ΑΕΚτζήδων οι οποίοι μας τις διηγήθηκαν με ιδιαίτερη συγκίνηση. Μας έδωσαν να καταλάβουμε πως οι δυο αυτές ομάδες κρύβουν πίσω τους ένδοξη ιστορία, η οποία σε καμία περίπτωση δεν έχει θαφτεί ούτε και πρέπει να ξεχαστεί. Αντιθέτως, πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα έτσι ώστε να αντιληφθούν όλοι τι εστί ΕΝΩΣΗ και να αγκαλιάσουν την ομάδα. 

Η πόλη και επαρχία στην οποία μεγαλώσαμε και ζούμε είναι ενωμένη με ένα όνομα: Αθλητική Ένωση Κίτιον! Μια ομάδα με ιστορία 87 χρόνων που διψά για νέες διακρίσεις και μας θέλει όλους στο πλευρό της!

..