Μαγική εικόνα! Όμως, τα λάθη πληρώνονται!

Το ντέρμπι κορυφής με την ανόρθωση, έφτασε στο τέλος του, αφήνοντάς μας πικρή γεύση. Δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα ή η ήττα που μας στεναχωρεί, αλλά το γεγονός πως σε ένα παιχνίδι που η ομάδα μας ήταν ανώτερη κατάφερε να χάσει. Το παιχνίδι δεν το κέρδισε η ανόρθωση. Το έχασε η ΑΕΚ κάνοντας δώρο και τα τρία τέρματα που δέχθηκε. Και αυτό είναι και το στοιχείο που πληγώνει τον κόσμο της ομάδας που έδωσε δυναμικό παρόν στο ΓΣΖ. Η σημερινή ήττα είναι ένα καλό μάθημα για τη συνέχεια, ώστε η ομάδα να είναι πιο συγκεντρωμένη και να μην επαναληφθούν τα ίδια παιδαριώδη λάθη. Το σημερινό παιχνίδι όμως, δίνει και ένα ισχυρό μήνυμα πως η ομάδα μας ήρθε εδώ για να μείνει και δεν είναι τυχαία εκεί που βρίσκεται στο βαθμολογικό πίνακα. Όταν σε ένα παιχνίδι με την πρωτοπόρο (που ολημερίς και ολονυχτίς οι αυλοκόλακες δημοσιογράφοι χρίζουν ως το απόλυτο φαβορί για τίτλο και γράφουν διθυράμβους για το εντυπωσιακό (;) ποδόσφαιρο που παίζει ) η ομάδα σου είναι καταφανώς ανώτερη και σε κάποιες στιγμές την παίζεις στο μισό γήπεδο, δικαιούσαι να ονειρεύεσαι πως μπορείς για μεγάλα πράγματα. Και τέτοιες ήττες σε πεισμώνουν, επειδή ξέρεις πως μπορείς για πολύ περισσότερα!

Στα του παιχνιδιού

Η ομάδα μας ήταν καλύτερη σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Είχε ρυθμό, εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας. Ειδικά στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, η ΑΕΚ έπαιζε την ανόρθωση όπως η γάτα το ποντίκι. Συνεχής κατοχή της μπάλας, κλείσιμο του αντιπάλου στο μισό γήπεδο και δημιουργία ρηγμάτων. Σημαντικό κρίνεται το γεγονός πως η ομάδα μας επέστρεψε μετά την ψυχρολουσία του 0-1 και γύρισε το σκορ, έστω και προσωρινά. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ πως το παιχνίδι δεν το κέρδισε σε καμιά περίπτωση η ανόρθωση. Το έχασε η ΑΕΚ με όλη τη σημασία της λέξης, ή αν θέλετε το δώρισε. Και στα τρία γκολ που δεχθήκαμε υπάρχουν ατομικά λάθη και ευθύνες. Ειδικά στο δεύτερο φέρει ακέραιη ευθύνη ο Χαϊμόφ και στα άλλα δύο, έγιναν παιδαριώδη λάθη στην άμυνα. Σε τέτοια παιχνίδια τα λάθη δεν συγχωρούνται, δυστυχώς. Το τρίτο γκολ, είναι σχεδόν το ίδιο με εκείνο που δεχθήκαμε από την αελ. Και στις δύο περιπτώσεις τα γκολ τα δεχθήκαμε σε σημεία του παιχνιδιού που η ομάδα μας είχε τη συντριπτική κατοχή της μπάλας και υπεροχή στο γήπεδο. Θέλετε ο υπέρμετρος ενθουσιασμός, θέλετε η έλλειψη καθαρού μυαλού, θέλετε η αντίληψη πως «τους έχουμε», στοίχησαν και στις δύο περιπτώσεις. Και όπως και να το κάνουμε, ήταν πολύ δύσκολο εως απίθανο να γυρίσουμε το παιχνίδι για δεύτερη φορά, όσο ανώτερη και να ήμασταν. Ουσιαστικά το τρίτο γκολ, μας έκοψε τα πόδια και τα φτερά για κάτι καλό. Όχι πως μετά δεν προσπαθήσαμε ή δεν απειλήσαμε. Αλλά ο ενθουσιασμός και η αίσθηση υπεροχής, αντικαταστάθηκαν από βεβιασμένες ενέργειες και εξεζητημένες προσπάθειες με λιγότερο πάθος.

Οι παίκτες μας

Αδύναμοι κρίκοι του ντέρμπι, ήταν ο Ζιλέτ, ο Χαϊμόφ και για όσο αγωνίστικε ο Παύλου. Ο Χαϊμόφ έκανε τη χειρότερη του εμφάνιση από τη μέρα που ήρθε στην Κύπρο. Δεν ενέπνεε καμιά εμπιστοσύνη τόσο στις εξόδους του, όσο και στα γεμίσματα του. Ήταν σε κακή βραδιά και αυτό στοίχισε. Φυσικά είναι άδικο να τον κατηγορούμε, επειδή σε πολλά παιχνίδια μας έδωσε βαθμούς με τις σωτήριες επεμβάσεις του. 

Ο Ζιλέτ, αν και ήταν σχετικά καλύτερος σε σχέση με το παιχνίδι με τον αποελ, και πάλι ήταν επιρρεπής στο λάθος και φοβισμένος. Στο δε τρίτο γκολ έκανε όλα όσα δεν πρέπει να κάνει ένας αμυντικός. Είχε καλές στιγμές στο παιχνίδι, αλλά σαφώς ο Ντε Κλερ είναι καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος παίκτης γι’ αυτή τη θέση. Δυστυχώς, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, δεν χρησιμοποιήθηκε λόγω του πρόσφατου τραυματισμού του, οπότε ήταν αναγκαστική η συμμετοχή του Ζιλέτ. Κάκιστη ήταν και η εμφάνιση του Παύλου, όταν πέρασε στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή. Έλλειψη καθαρού μυαλού, ατομισμός και λάθη χαρακτήρισαν την παρουσία του. Δεν βοήθησε καθόλου και μάλλον έβαλε ταφόπλακα στις όποιες ελπίδες είχαμε για ισοφάριση! 

Τα πιο πάνω εν μέρει χρεώνονται στον Σιμόν, ως προπονητικά λάθη, αλλά είναι νομίζω άδικο να κριθεί ο προπονητής μας για κακές αποδόσεις και ατομικά λάθη παικτών. Τακτικά η ομάδα μας ήταν εξαιρετική εξάλλου. Αν κάποιες επιλογές στην ενδεκάδα ή στις αλλαγές δεν βγήκαν, είναι στοιχεία που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Θεωρώ πως ο Σιμόν είναι από τους πιο σπουδαίους προπονητές που κάθισαν στον πάγκο μας και πιστεύω πως έχουμε πολλά ακόμη να δούμε από την ομάδα μας.  

Διαιτησία

Ο διαιτητής Χρυσοστόμου αν και δεν έκανε το τεράστιο λάθος, κατ’ εμένα δεν ήταν καλός. Προφανώς επηρεασμένος και από το κλίμα που δημιούργησαν οι φιλοξενούμενοι τις τελευταίες μέρες σε διάφορα πηγαδάκια, για το ότι είναι οπαδός της ΑΕΚ και ότι είναι κατά παραγγελία ορισμός για την ΑΕΚ, ο διαιτητής έχασε τον έλεγχο σε πολλές περιπτώσεις. Είχε τρομερό πρόβλημα στον πειθαρχικό τομέα και δεν ήταν λίγες οι φορές που χαρίστηκε σε παίκτες της ανόρθωσης (είτε για σκληρά μαρκαρίσματα, είτε για βουτιές εντός και εκτός περιοχής). Δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν έδωσε πλεονέκτημα σε περιπτώσεις που οι ομάδα μας έβγαινε μπροστά με αξιώσεις και στην ουσία κατέστρεφε το παιχνίδι μας. Δεν έδειξε επίσης καταφανέστατη κίτρινη σε παίκτη της ανόρθωσης, σε μια στατική φάση που ο παίκτης των φιλοξενουμένων αποφάσισε να πάρει σουβενίρ την φανέλα του Πιντάδο, με το έτσι θέλω. Η Goal News (γνωστή για τα φιλοανορθωσιάτικα αισθήματά της και γνωστή για εμπεριστατωμένα άρθρα υψηλής δημοσιογραφίας –βλ. άρθρο για το απαρτχάιντ της Λάρνακας), αναφέρει πως πιθανόν ο αμυντικός να έσκισε τη φανέλα του Πιντάδο. Εγώ θα έλεγα πως ο Πιντάδο από μόνος του αποφάσισε να σκίσει τη φανέλα και μετά να διαμαρτυρηθεί. Ευτυχώς που τον πρόλαβε ο κος Χρυσοστόμου και δεν συνέχισε για να σκίσει και το σορτσάκι από μόνος του! Ο διαιτητής ελέγχεται επίσης για το χρόνο των καθυστερήσεων. Κράτησε μόνο τέσσερα λεπτά, χρόνος πολύ λίγος αν αναλογιστεί κανείς πως μόνο για να αλλάξει φανέλα ο Πιντάδο χρειάστηκαν δύο λεπτά. Προφανώς ο διαιτητής βιαζόταν (;) να τελειώσει το παιχνίδι. Στο παιχνίδι, η ομάδα μας δικαιούταν και ένα καταφανέστατο πέναλτι (όταν το σκορ ήταν στο 0-1). Ο πρώτος βοηθός έκλεισε τα μάτια, το ίδιο και ο διαιτητής, ένδειξη του τί πρόθεση υπήρχε από το διαιτητικό τρίο! Οι φυλλάδες αναφέρουν για τη φάση πως δεν επηρέασε την εξέλιξη του παιχνιδιού, μιας και μετά σημειώθηκε η ισοφάριση από την ΑΕΚ, αλλά το συγκεκριμένο σχόλιο είναι γελοιωδέστατο και πέρα από κάθε λογική. Η παράβαση έγινε και έπρεπε να καταλογιστεί! Τελεία και παύλα. Εξάλλου κανείς δεν προέβλεπε πως η ΑΕΚ λίγα λεπτά αργότερα θα ισοφάριζε!

Κοιτάμε μπροστά!

Τώρα είναι που μας χρειάζεται η ομάδα δίπλα της. Έχει όλα τα φόντα να πετύχει τους στόχους της και ακόμη περισσότερα. Φτάνει να μην της γυρίσουμε την πλάτη. Είναι άδικο για την προσπάθεια που κάνουν τόσο οι παίκτες μας, όσο και η διοίκηση. Η ομάδα παίζει καλό ποδόσφαιρο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις υπόλοιπες ομάδες που βρίσκονται κοντά της στη βαθμολογία και είναι ικανή για ακόμη περισσότερα απ’ όσα πέτυχε μέχρι σήμερα. Ας κάνουμε πράξη λοιπόν, το «στις χαρές και στις λύπες μαζί». Εξάλλου δεν χάθηκε απολύτως τίποτα!

Η παρουσία του κόσμου στο ντέρμπι ήταν εκπληκτική. Μαζική παρουσία με παλμό και φωνή. Ας ευχηθούμε πως θα συνεχίσουμε έτσι! 

Όλο μαζί ενωμένοι αδέρφια. Συνεχίζουμε δυνατά και με ακόμη περισσότερο πάθος. Βλέπουμε μόνο προς τα πάνω!

Υ.Γ.

• Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως «εκείνοι που ήρθαν στη Λάρνακα για να μας κάνουν ανθρώπους» δεν σέβονται ούτε τους νεκρούς. Και αναφέρομαι σε εκείνους που δεν τήρησαν τη μονόλεπτη σιγή και όλους εκείνους που τους ανέχθηκαν.
• Είναι γελοίο να ζεις στη Λάρνακα, να έχεις μεγαλώσει στη Λάρνακα και να επιμένεις να την βρίζεις.
• Ο σεβασμός δεν χαρίζεται ούτε επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται. Και ο νοών νοείτω! 
• Γίνετε πρώτα αφεντικά στην πόλη σας, πού την εγκαταλείψατε και μετά γίνεστε και αφεντικά σε άλλες πόλεις.