Ο τύπος την είδε αλλιώς

Όπως όλα τα πρωταθλήματα, έτσι και το δικό μας, ξεκινούν πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που θα κυλήσει η μπάλα στο χόρτο. Μεταγραφές, αποδεσμεύσεις, ονόματα που κάνουν αίσθηση και κάποια άλλα που είναι μεν άγνωστα αλλά έχουν εκείνη την παράξενα ωραία αίσθηση του άγνωστου και του μυστηρίου.
Η σεζόν 2008-09 ξεκινά με όνειρα και φιλοδοξίες για τους 14 μονομάχους. Όλοι έχουν στόχους, ρεαλιστικούς ή μη δε θα το κρίνουμε εμείς. Ο χρόνος θα δείξει και είμαι βέβαιος ότι για μερικές ομάδες θα φανεί από πολύ νωρίς αν θα είναι συνεπείς απέναντι στις εξαγγελίες του Ιούλη.

Θέλοντας να κάνουμε μια σύντομη αναφορά σε όσα προηγήθηκαν αυτό το καλοκαίρι, δεν μπορούμε να μην ξεκινήσουμε από την πρωτόγνωρη, για τα δεδομένα της Κύπρου, ενίσχυση της Ομόνοιας. Αυτό που έκαναν τα νέα αφεντικά στο «τριφύλλι» δεν έχει προηγούμενο. Τι κι αν η ομάδα ξεκίνησε τις επίσημες υποχρεώσεις της, τι κι αν φαίνεται πλήρης σε όλες τις γραμμές; Αυτοί ακόμα κλείνουν ποδοσφαιριστές και φαίνεται να μην αφήνουν τίποτα στην τύχη. Τα πρωταθλήματα φυσικά δεν τα παίρνουν οι ομάδες με τις καλύτερες μεταγραφές αλλά τι να λέμε τώρα;

Κατάφεραν να φέρουν πίσω τον Αλωνεύτη, έπεισαν τον Νικουλέσκου ν’ αφήσει την Μπουντεσλίγκα για χάρη τους, έντυσαν στα πράσινα τον αρχηγό της Εθνικής Σλοβενίας και έκαναν μια ντουζίνα αξιόλογων, κατά τα φαινόμενα, μεταγραφών. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την απόκτηση του Οκκά. Εάν το πρωτάθλημα δεν βαφτεί πράσινο θα 'ναι τόση η απογοήτευση που ούτε ο Κακά και ο Μέσι μαζί δεν θα μπορούν να κάνουν τον πράσινο λαό να χαμογελάσει.

Οι κινήσεις των υπολοίπων ομάδων πέρασαν σε δεύτερη μοίρα αφού τόσο ο αριθμός των νεοεισελθέντων όσο και ο θόρυβος που γινόταν για μερικές από τις μεταγραφές των πρασίνων (Αλωνεύτης, Αγκίρε, Νικουλέσκου, Οκκάς), δεν άφησαν τα φώτα να λάμψουν σε κάποιο άλλο φόντο πέρα από το πράσινο.

Η ξέφρενη πορεία της Ομόνοιας θορύβησε τους δύο βασικούς υποψηφίους για τον τίτλο. Εκεί που φαινόταν ότι Ανόρθωση και Αποέλ δεν θα έμπαιναν στην ίδια λογική με την Ομόνοια, όλα άλλαξαν μέσα σε λίγες μέρες. Η ομάδα της Αμμοχώστου έφερε με συνοπτικές διαδικασίες τον Δέλλα, μια μεταγραφή που ακούστηκε και έκανε μεγάλη αίσθηση στην Ευρώπη. Αυτό είναι καλό για το ποδόσφαιρο μας αφού τέτοιες κινήσεις ανεβάζουν την εκτίμηση των ξένων προς το νησί μας (έστω και σε αθλητικό επίπεδο). Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Σάβιο πείστηκε να ντυθεί στα γαλανόλευκα και ο χορός των ηχηρών μεταγραφών καλά κρατεί.
Από την άλλη ο Αποέλ έκανε με την σειρά του την δική του υπέρβαση φέρνοντας έναν πολύ καλό επιθετικό (Ονουάτσι).

Τα πολλά εκατομμύρια τα ξόδεψαν οι Ευρωπαίοι μας και καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω εκτός συνόρων. Η ευκαιρία για να μετρήσουν δυνάμεις αλλά και να μας δείξουν ότι έπιασαν τόπο τα πολλά λεφτά είναι μπροστά τους. Ολυμπιακός Πειραιώς, ΑΕΚ και Ερυθρός Αστέρας αναμένουν τους «μικρούς» από την Κύπρο. Θα μπορέσει κάποιος να τους ταρακουνήσει και να κάνει επιτέλους το μεγάλο μπαμ που χρειάζεται το ποδόσφαιρό μας; Να η ευκαιρία ...
Αγωνιώ και εύχομαι το τέλος του Αυγούστου να μας φυλάει κάτι αληθινά ευχάριστο που τόσο έχουμε ανάγκη.

Αρκετά ανανεωμένες δείχνουν ΑΕΚ και ΑΕΛ. Η ομάδα της Λάρνακας πήρε αρκετά λεφτά από τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών και δεν τσιγγουνεύτηκε να δώσει αυτά τα λεφτά για να φέρει ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας. Οι Μοσελίν, Μεσίκα και Νουαφόρ μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω και να απαλύνουν τον πόνο των Λαρνακαίων από την απώλεια του αγαπημένου Κίνγκσλεϊ. Επιπλέον πλεονέκτημα για την ομάδα της Λάρνακας είναι η παρουσία του Κλίνγκερ στον πάγκο, ο οποίος τυγχάνει καθολικής αποδοχής.
Η περσινή 4η θέση και η πολύ καλή παρουσία στους αγώνες ντέρμπι είναι ο οδηγός για τη φετινή ΑΕΚ. Η είσοδος στην τετράδα φαντάζει πιο δύσκολη φέτος, δεν παύει όμως από το να αποτελεί στόχο εφικτό.

Η ΑΕΛ με μπροστάρη των Μιχαηλίδη και με Διοίκηση που επιτέλους εμπνέει εμπιστοσύνη, δείχνει αποφασισμένη για να διαγράψει με εμφαντικό τρόπο τις προηγούμενες αποτυχημένες χρονιές. Όσο για τον Απόλλωνα, παραμένει σχετικά σιωπηλός και δεν κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού. Η παραμονή του Μπαμπαγκίντα, έστω και με τον τρόπο που έγινε, αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία για τους μπλε. Ταυτόχρονα υπενθυμίζω ότι τιμονιέρης της ομάδας είναι ο πετυχημένος Τόζα Σάμπουριτς. Ποιός μπορεί να αγνοήσει την αξία και τις ικανότητες του Σάμπουριτς;

Περνάω σε ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός της φετινής σεζόν. Αναφέρομαι στην παρουσία τριών ομάδων από την Πάφο. Από Λευκωσία και Λεμεσό συνηθίσαμε να βλέπουμε τρίο, από την Πάφο όμως; Αναμένω να δω πως μια τόσο μικρή πόλη θα χωρέσει τις επιθυμίες της ΑΕΠ, της Πέγειας και του νεοφώτιστου Ατρόμητου. Λογικά ο ένας από τους δύο που θα πάνε απ’ ευθείας στην παρακάτω κατηγορία θα προέρχεται από εδώ εκτός κι αν μας προκύψουν ξανά ομάδες τύπου Δόξας Κατοκωπιάς, οπόταν και θα έχουμε εμφράγματα μέχρι τέλους.
Από κει και πέρα Αλκή, Ε.Ν.Π, Εθνίκος, Δόξα και Απέπ κινήθηκαν αρκετά κατά την περίοδο των μεταγραφών. Τώρα αν η ποσοτική ενίσχυση μεταφραστεί και σε ποιοτική, ο χρόνος θα το δείξει.

Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος και σας το λέω από τώρα. Στην επόμενη μεταγραφική περίοδο όλοι θα ψάχνουν για παίκτες. Ελπίζω τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς που έκαναν το ταξίδι για το νησί, να μας αφήσουν και κάτι να θυμόμαστε. Τρομάζω και μόνο στην σκέψη να υπολογίσω τους καλοπερασάκηδες που ήρθαν, είδαν και απήλθαν ανεβάζοντας τους τραπεζικούς λογαρισμούς τους σε νούμερα που ζαλίζουν.

Αλίμονο σε όσους παρασυρόνται σε ένα αγώνα εντυπώσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάει κανένας πως στην ουσία πραγματικοί και σίγουροι οφελειμένοι είναι ΜΟΝΟ οι ποδοσφαιριστές που απολαμβάνουν τα παχουλά τους συμβόλαια. Αν δεν πάει η ομάδα καλά, αυτοί δε θα ενοχληθούν και τόσο. Αυτοί που θα ενοχληθούν και θα πικραθούν είναι ο κόσμος καθώς και η Διοίκηση που τους έκανε συμβόλαια και θα πρέπει να τους πληρώνει έτσι κι αλλιώς.

Σε μια εποχή που πολύς κόσμος παραπονιέται για τις τιμές σε γάλα και ψωμί, έχουμε ποδοσφαιριστές να αμοίβονται με 40 και 50 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Κοντά περίπου ένα χιλιάρικο ΛΙΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ κάθε μέρα!
Και όλα αυτά στην Κύπρο φίλες και φίλοι. Εύχομαι και ελπίζω όλο αυτό το τσουνάμι των μετεγραφών και των εκατομυρρίων να φέρει ουσιαστικά οφέλη για το ποδόσφαιρό μας.

Η νέα σεζόν υπόσχεται, όπως και κάθε προηγούμενη, πολλά για το θέαμα και το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας. Φέτος με όσα έχουν γίνει στο πεδίο των μεταγραφών και των προγραμματικών δηλώσεων είναι ακόμα πιο επιβεβλημένο να έχουμε αύξηση σε εισιτήρια, βελτίωση του θεάματος, ακόμα πιο υπεύθυνους παράγοντες που θα λειτουργούν κατευναστικά κάθε φορά που τα πνεύματα θα οξύνονται και επιτέλους σταθερά καλές διαιτησίες από τους δικούς μας διαιτητές. Μόνο με τις μεταγραφές και τα ηχηρά ονόματα, ποδόσφαιρο στην Κύπρο δε θα φτιάξουμε ποτέ. Χρειάζονται πολλά και τα λεφτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά.
Να μην ξεχάσω φυσικά και το θέμα της βίας εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Ένα μικρό κομματάκι ευθύνης έχουμε όλοι όσοι κινούμαστε σε αυτό το χώρο. Ας κάνουμε σωστά αυτό που μας αναλογεί, ελπίζοντας ότι το ίδιο θα πράξουν και οι υπόλοιποι.

Υπενθυμίζω ότι το πρωτάθλημα θα διεξαχθεί και πάλι με τον ίδιο τρόπο όπως και πέρσι. Δύο απ’ ευθείας υποβιβάζονται και οι άλλοι δώδεκα να μάχονται για τίτλο, επιβίωση και τα ευρωπουλάκια από κάθε κερδισμένο βαθμό.

Όπως και να έχουν τα πράγματα στο τέλος λίγοι χαμογελούν, κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα και οι υπόλοιποι κλαίνε για τα χάλια τους.

Προσδεθείτε λοιπόν στις θέσεις σας και ετοιμαστείτε για μια κούρσα που μακάρι να είναι απρόβλεπτη, μακάρι να κυλήσει χωρίς βία και μακάρι να γίνει η αρχή για να επιστρεψει για τα καλά η οικογένεια στο γήπεδο.

Καλή μας ποδοσφαιρική χρονιά!!



.