After – match: Stadium factor

Την πρώτη μας ήττα στη φάση των ομίλων γνωρίσαμε χθες στο Παπαδόπουλος. Ένα γήπεδο στο οποίο αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά πως οι Αεκτζήδες όχι μόνο έρχονται, αλλά είναι και πιο ενθουσιώδεις μιας και η απόσταση από τους ποδοσφαιριστές είναι πολύ μικρότερη από το ΓΣΖ. Γεγονός που μαρτυρεί πως ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο γεμίζει ευκολότερα με κόσμο αλλά και και με παλμό. Επιπλέον, ο ενθουσιασμός αυτός μεταφέρεται και στους παίχτες κάνοντάς τους να αποδίδουν καλύτερα. Αγωνιστικά...
...χθες είδα ένα Αποέλ με καλή κυκλοφορία, όπως συνηθίζει άλλωστε, όμως είδα και την ομάδα μας καλά στημένη έτοιμη να χτυπήσει το παιχνίδι με στρατηγική. Είδα τους ποδοσφαιριστές μας παθιασμένους να δίνουν πολλές μάχες, να δημιουργούν ευκαιρίες. Είδα επίσης έναν προπονητή με «κότσια» να ρισκάρει και να ρίχνει στο παιχνίδι ότι έχει και δεν έχει για την ισοφάριση, την οποία πιστεύω δικαιούμασταν. Τέλος, είδα τον κόσμο μας να σπρώχνει την ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποκορύφωμα την ώρα που δεχτήκαμε το πρώτο γκολ και δε σταμάτησαν να τραγουδούν. Αυτοί είναι οπαδοί κι ελπίζω να συνεχίσουμε με αυτή τη νοοτροπία, τη νοοτροπία του νικητή. Καθοριστικό σημείο του παιχνιδιού κατά την προσωπική μου άποψη ήταν το χαμένο φάουλ του Νεοφύτου στο οποίο ο Μορφής απέκρουσε τη μπάλα ενώ αυτή κατευθυνόταν στο παραθυράκι. Αν προηγούμασταν σε εκείνο το σημείο, (54’) πιστεύω δε θα δυσκολευόμασταν να πάρουμε τη νίκη.
Λίγα λεπτά αργότερα (62’) δεχτήκαμε το γκολ με πέναλτυ (τι πρωτότυπο) και δέκα λεπτά αργότερα το 2-0. Η ομάδα μας αντέδρασε αλλά ήρθε μόνο η μείωση του σκορ μετά από όμορφο συνδυασμό των ποδοσφαιριστών μας.

Αφού λοιπόν ο κύριος Γιαννάκης-αντικειμενικός-Κυπριανίδης αποφάνθηκε (διαθέτει προηγμένης τεχολογίας μέσα) πως ήταν πέναλτυ, εμείς δεν το αμφισβητούμε, ίσως και να ήταν. Εξάλλου μάθαμε καλά πως στην οποιαδήποτε επαφή εντός περιοχής όταν παίζεις με το Αποέλ, δίνεται η εσχάτη των ποινών με χαρακτηριστική ευκολία, μπασκετική διαιτησία ένα πράγμα! Το μυαλό μου όμως δεν μπορεί να πάει αλλού παρά στην κραυγαλέα ανατροπή του Ατόρνο το περασμένο παιχνίδι με το Αποέλ (διαβολική σύμπτωση) που επόπτης και διαιτητής έκλεισαν τα μάτια. Όπως τα έκλεισαν και χτες σε άλλες περιπτώσεις όπως στο φάουλ που προηγήθηκε πριν το δεύτερο γκολ του Αποέλ, τις αδικαιολόγητες ενδείξεις οφσάιντ κτλ. Ανομοιομορφία αποφάσεων για ακόμα μια φορά! Για τις κάρτες τι να πούμε; O Σκεύος και ο Κιγκ θα διερωτούνται ακόμα γιατί κιτρινίστηκαν. Ευγνωμονούμε όμως το διαιτητή γιατί τόλμησε να δώσει κίτρινη του Fair-Satsias-Play. Ναι! Απίστευτο κι όμως αληθινό! Στο 15ο φάουλ που έκανε τιμωρήθηκε με κίτρινη! Εύχομαι να μην τιμωρήσουν το διαιτητή για την απόφασή του αυτή με υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς οι ικανότητες του ούτε για τη δεύτερη κατηγορία δεν κάνουν! Κύριε Τάκη-Ρομπέν των διαιτητών-Αντωνίου μας εντυπωσίασες που αποφάσισες να τους υπερασπιστείς στην 30η αγωνιστική και να δηλώσεις πως τάχα δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τη διαιτησία…ξέχασες φαίνεται πως μέχρι πριν λίγο καιρό έβγαινες στα "παράθυρα" κατσουφιασμένος για το ότι αδικείται η ομάδα σου! Βγάλατε και ανακοίνωση, remember;
Μετά από το χθεσινό αποτέλεσμα η τρίτη θέση φαίνεται να απομακρύνεται αρκετά, εκτός κι αν κερδίσουμε την «κυρία» στο σπίτι της και ταυτόχρονα η Ομόνοια δεν κερδίσει το Αποέλ. Σε αυτό το σενάριο ξαναμπαίνουμε σε απόσταση βολής (2-3 βαθμούς) και θα περιμένουμε την Ομόνοια με ανοιχτές αγκάλες σπίτι μας για να τους κερδίσουμε και πάλι.
Όπως και να’ χει το θέμα εμείς είμαστε περήφανοι για την ομάδα μας και την φετινή της πορεία. Ταυτόχρονα όμως είμαστε και περισσότερο απαιτητικοί για του χρόνου αφού μόνο ψηλότερα θέλουμε να πάμε. Γι αυτό ας ειρηνεύσουν οι της διοίκησης, ας οργανωθούν στο ποιος πρέπει να κάνει τι, να αφήσουν τα προσωπικά συμφέροντα και αντιπαλότητες και να αντιληφθούν ότι απ’ τις αποφάσεις τους κρίνεται το μέλλον της ποδοσφαιρικής Λάρνακας που διψά για διακρίσεις.

Υ.Γ: Αξίζει να σημειωθεί η πολύ καλή παρουσία των Ράζιτς και Ίλιτς που μπήκαν σαν αλλαγή και βοήθησαν πολύ στο ξεδίπλωμα επιθέσεων

.