After – match : Τρίτη και φαρμακερή…

08/10/2007..Προηγούμαστε με 1-0 και ισοφαριζόμαστε σε 1-1
29/03/2008..Προηγούμαστε με 2-0 και ισοφαριζόμαστε σε 2-2
03/05/2008..Προηγούμαστε με 3-2 και ισοφαριζόμαστε σε 3-3

Τρίτη φορά που μας παίρνουν την μπουκιά από το στόμα και συνάμα...

...η πιο επώδυνη αφού επιτεύχθηκε στο 90+2 σβήνοντας τις ελπίδες μας για την τρίτη θέση. Θα ήταν άσκοπο να ψάξουμε να βρούμε δικαιολογία στο γιατί δεν μπορέσαμε καμιά από τις τρεις φορές να κρατήσουμε το υπέρ μας σκορ. Προσωπικά το αποδίδω στον ίδιο λόγο που έδωσε και το πρωτάθλημα φέτος στην Ανόρθωση, όποιος κι αν είναι αυτός. Εξάλλου δεν είναι μόνο με την ΑΕΚ που έσωσε ή πήρε βαθμούς στα τελευταία λεπτά, όπως πολύ σωστά το επισήμαναν άλλοι φίλοι.
Όλοι όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι όμως έχουν να λένε πως αν άξιζε μια ομάδα να κερδίσει, αυτή ήταν η ΑΕΚ η οποία στο πρώτο κυρίως ημίχρονο πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση. Απόδειξη οι απανωτές επισκέψεις στη γρανιτένια άμυνα της κυρίας που κάθε άλλο από γρανιτένια έδειχνε. Κι αυτό γιατί επιτέλους ξεκινήσαμε ένα παιχνίδι επιθετικά, νικήσαμε κατά κράτος στις μάχες του κέντρου και είχαμε το απαιτούμενο πάθος. Διακριθέντες οι ορεξάτοι Κίγκσλει και Ατόρνο, οι σκληροτράχηλοι Χάρης και Ίλιτς αλλά και οι σκόρερ της ομάδας μας.

Αξίζει να σημειωθεί πως είμαστε η μόνη ομάδα φέτος που έριξε τρία κομμάτια στην πρωταθλήτρια, και μάλιστα μέσα στην έδρα της (μέχρι χθες είχε δεχθεί δύο τέρματα σε έναν αγώνα μόνο από εμάς και τον Απόλλωνα). Επίσης είναι η τρίτη μόλις φορά φέτος που πετυχαίνουμε 3 γκολ σε έναν αγώνα και πάλι εκτός έδρας. (Άρης-ΑΕΚ 2-3, Δόξα-ΑΕΚ 3-3) και μάλιστα όλα μαζεμένα σε ένα ημίχρονο.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό στατιστικό είναι πως από τα 19 τέρματα που δέχτηκε συνολικά φέτος η…κυρία, τα 7 τα έχει δεχτεί από την ΑΕΚ. Από τις 12 ισοπαλίες που έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής, οι τρεις είναι με την ομάδα μας. (απώλεια 6 βαθμών από τους 24)
Ο λόγος που μπαίνω στη διαδικασία ανάλυσης αποτελεσμάτων και στατιστικών με την κυρία είναι απλός. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα της ΑΕΚ με την πρωταθλήτρια που είναι αποδεκτό πως φέτος ήταν η καλύτερη και πιο σταθερή ομάδα, βγάζουμε χρήσιμα συμπεράσματα για τις δυνατότητες της ομάδας μας και το πόσο ψηλά μπορεί ακόμα να πάει. Ξέρουμε όλοι πως με λίγη προσοχή και τύχη θα είχαμε ακόμη περισσότερους βαθμούς.
Μπράβο στον προπονητή για τον τσαμπουκά του, μπράβο στους ποδοσφαιριστές που αγνόησαν την καυτή έδρα και την άδεια μας κερκίδα, μπράβο και στο λιγοστό κόσμο που στάθηκε δίπλα στην ομαδάρα μας. Είμαι σίγουρος πως όσοι το είδαν από την τηλεόραση ή το άκουγαν από το ραδιόφωνο έχουν ήδη μετανιώσει που έχασαν αυτό το συναρπαστικό παιχνίδι. Πλέον αυτή η ομάδα έπεισε και τους πιο δύσπιστους ότι δίκαια βρίσκεται στο γκρουπ των μεγάλων κι ότι θα πρέπει να είμαστε όλοι περήφανοι γι’ αυτήν. Τα καλύτερα έπονται…
Υ.Γ: Μεγάλε Σοφρώνη Αυγουστή!



.