Καβιέδες, Παρέδες, Εζιμορά…

Τρεις παρόμοιες περιπτώσεις που χάσαμε την «τελευταία στιγμή». Τρεις υποσχέσεις οι οποίες έμειναν απραγματοποίητες. Κι αν σε αυτές προσθέσουμε και τις περιπτώσεις των Μοντόγια και Κορβέτο, τότε πάμε στις πέντε (τουλάχιστο). Ποτέ μου δεν έχω κακίσει τις επιλογές της διοίκησης ή του προπονητή, γιατί είμαι από τους υπομονετικούς οπαδούς που δίνω ψήφο εμπιστοσύνης, περιμένοντας το χρόνο να δείξει από μόνος του τα λάθη ή τα σωστά. Όμως μετά από τη ματαίωση και της περίπτωσης Εζιμορά, τρία σενάρια στο φτωχό μυαλό μου είναι τα επικρατέστερα:

(α) Η ατυχία που μας δέρνει φέτος στα μεταγραφικά δεν έχει προηγούμενο.

(β) Οι χειρισμοί των υπευθύνων για τις μεταγραφές δεν ήταν προσεκτικοί και μεθοδικοί. Υποσχέσεις και παικταράδες μόνο για τα μάτια του κόσμου.
(γ) χάθηκε η πίστη για την τετράδα και άρχισαν οι περικοπές έτσι ώστε να μη μπούμε σε περαιτέρω οικονομικά ανοίγματα.
Ίσως πάλι να είναι λίγο απ’ όλα, ποιος ξέρει; Εύχομαι κάποια στιγμή να το μάθουμε. Δίνουμε τα πάντα γι’ αυτή την ομάδα και δικαιούμαστε να ξέρουμε την αλήθεια.
(α) , (β) , ή (γ) λοιπόν ; ; ;

Υ.Γ 1: με τα πιο πάνω δεν εκφράζω σε καμία περίπτωση την άποψη ότι έχουμε φτωχό υλικό ή ότι δεν είναι εφικτοί οι στόχοι της ομάδας.
Υ.Γ 2: στη χθεσινή δημοσιογραφική διάσκεψη ο πρόεδρος δήλωσε πως θα αποκτήσουμε ακόμα 1 ποδοσφαιριστή στις επόμενες μέρες. Ε λοιπόν, ΑΝ καταφέρουμε Φεβράρη μήνα και φέρουμε παίχτη που να αξίζει, αποσύρω την καχυποψία και την κριτική μου!

finikudas